Pipi's Place Gijs
Gijs is geboren op 10 januari 2013 en is de zoon van Pipi's Place Clara en Joli's Chopin. Hij is een Zwart ier dumbo ventje.
Gijs is een lief en rustig ventje. Hij is heel erg op zijn gemak in de groep en vind grotere ratjes helemaal niet eng. Hij vindt ook prima aansluiting bij de jongste van de groep Florian en Frits. Hij houdt ook zeker van een knuffel.
20 februari: 2015: Ik heb vandaag afscheid moeten nemen van Gijs. Dit kwam behoorlijk onverwacht. Hoewel ik vond dat hij er wat ouder uit begon te zien, maar daar maakte ik me niet echt zorgen om, Gilly heeft dat ook en van reserveerders kreeg ik ook signalen dat er meer met wat ouderdomsprobleempjes waren.
's Maandags had ik de kleintjes los laten lopen samen met Gijs en hij was gewoon heel erg lief voor ze. En toen had ik nog niet in de gaten dat er iets behoorlijk mis was.
Woensdag's toen ik ze weer samen liet lopen merkte ik op dat hij met zijn vacht uit zat en het voelde ook dat hij was afgevallen. En met wegen met de week ervoor was hij iets van 25 gram afgevallen. Dit had ik maandag nog niet zo gezien, maar het zal toen al wel zo geweest zijn. Dus heb ik hem gecontroleerd en bij het voelen was het meteen al heel duidelijk. Hij had een enorme bult in zijn buik zitten, echt een grote massa. In overleg met de DA heb ik hem op de carprofen gezet om hem wat verlichting te geven voor het geval dat hij pijn zou hebben. En ik had het idee dat hem dat wel wat hielp. Eten deed hij echt alleen van de babyvoeding en niet meer van de brokjes. Maar ik heb donderdag toch een afspraak gemaakt voor vrijdagochtend bij de DA omdat ik merkte dat hij het ook benauwd had en ik wilde hem daar niet mee door laten lopen.
Ik vond het heel erg moeilijk om hem te laten gaan, ik had hem zo zijn eigen groepje gegund. Het was ook zo'n makkelijk en lief ventje en ik had niet verwacht dat ik na het overlijden van zijn maatjes ook van hem zo snel afscheid zou moeten nemen.
's Maandags had ik de kleintjes los laten lopen samen met Gijs en hij was gewoon heel erg lief voor ze. En toen had ik nog niet in de gaten dat er iets behoorlijk mis was.
Woensdag's toen ik ze weer samen liet lopen merkte ik op dat hij met zijn vacht uit zat en het voelde ook dat hij was afgevallen. En met wegen met de week ervoor was hij iets van 25 gram afgevallen. Dit had ik maandag nog niet zo gezien, maar het zal toen al wel zo geweest zijn. Dus heb ik hem gecontroleerd en bij het voelen was het meteen al heel duidelijk. Hij had een enorme bult in zijn buik zitten, echt een grote massa. In overleg met de DA heb ik hem op de carprofen gezet om hem wat verlichting te geven voor het geval dat hij pijn zou hebben. En ik had het idee dat hem dat wel wat hielp. Eten deed hij echt alleen van de babyvoeding en niet meer van de brokjes. Maar ik heb donderdag toch een afspraak gemaakt voor vrijdagochtend bij de DA omdat ik merkte dat hij het ook benauwd had en ik wilde hem daar niet mee door laten lopen.
Ik vond het heel erg moeilijk om hem te laten gaan, ik had hem zo zijn eigen groepje gegund. Het was ook zo'n makkelijk en lief ventje en ik had niet verwacht dat ik na het overlijden van zijn maatjes ook van hem zo snel afscheid zou moeten nemen.