Hallo allemaal, in navolging van Roy's Nekaf restauratie site hier iets over ons project.
Het begon allemaal met een advertentie in de vondst hierin stond al een tijdje een legertruck te koop. En wel een GMC. Daar wij toen der tijd aan het kijken waren voor een legervrachtwagen besloten we om eens te gaan kijken. Dus afspraak maken en op een zaterdag ochtend naar Slek. daar bleek onder een gigantisch zeil de wagen buiten te staan. Nieuwsgierig als we zijn maar even uitpakken die hap. Onder het zeil bleek een hele mooie neus te zitten. Zo is het dik twee jaar geleden begonnen. Hieronder volgt een reportage van foto's die we in de loop van die twee jaar gemaakt hebben
Onder deze zeilenberg bleek een gmc te staan.
Er komt een mooie neus te voorschijn.
Een leuke anekdote is misschien dat deze wagen ongeveer 6 jaar zo heeft gestaan. er werd een accu ingezet spriet erin gekiept ff oppompen en laat het beestje na een paar keer proberen gewoon starten. Doe dat maar eens met een gewone auto.
Kijk nou toch hoe moooi (euhm) op dit moment waren we al verkocht en was het even moeders inlichten (het bleek nog een hele klus om haar te overtuigen dat dit de ware was).
Nou het makkelijkste gedeelte zat er nu op eenmaal gekocht begint het pas.
Goed hij staat op zijn plek. De eerste gedachte was eigenlijk: waar zijn we in godsnaam aan begonnen krijgen we dit wel voor elkaar. Op dit moment hadden we geen idee waar we mee moesten beginnen. Nu moet u weten dat we nog geen ervaring hadden met zo'n klus. gelukkig konden we terug vallen op Paul. Hij had al enige ervaring en stond (en staat) ons nog altijd met raad en daad bij (Paul bedank he). Nou mouwen opstropen en gewoon beginnen was het devies. dus: ...
Zoals u kunt zien staat de wagen buiten. Het eerste half jaar hebben we alles buiten gedaan omdat de loods nog niet tot onze beschikking was. Gelukkig was het over het algemeen goed weer (het was zomer) en hebben we goede buren.
Tot nu toe viel het nog reuze mee, het plaatwerk van de neus: motorkap spatboorden treeplaten en zijkanten waren nog goed. Dus dit was een kwestie van schuren en verven.
We hebben gekozen om te schuren en niet te stralen. Dit is bewust gedaan om de originele grondlaag te laten zitten, een betere hechting kan je je niet wensen voor de grondverf. Met een haakse slijper en een schuurschijf gaat dit toch vrij rap. Zorg wel altijd ervoor dat je gehoorbescherming draagt en een goed stof masker. De oude verf is namelijk loodhoudend.
De grondverf is industriële roodmenie nou ja rood meer bruin. Deze is echter met 10% (ongeveer 1 dL op 1 L) verdunt met owatrol. Owatrol zorgt ervoor dat de menie flexibeler blijft en zorgt voor een dichtere grondlaag. De verf kruipt meer in de poriën. Alles is twee keer in de grondverf gezet.
toen de eerste delen in de grondverf stonden werd het eigenlijk hoog tijd dat we een definitieve kleur zouden kiezen. Nou nooit geweten dat er zoveel kleuren legergroen waren. Origineel is de kleur olijfdrap. Deze kleur beviel ons geen van beide. Natokleur dan dat was het ook niet echt. Het moest niet echt groen zijn maar iets van een bruintint erin hebben. Uiteindelijk zijn we uitgekomen op de ral kleur 6014. Dit is de kleur die op Nederlandse voertuigen gebruikt wordt. Gekozen hebben we voor het industriële merk Weizenol.
terwijl thuis de geverfde stukken stonden te drogen werd er bij Paul verder gesleuteld aan de wagen. De delen die klaar waren werden zolang achter in de laadbak van de wagen opgeslagen.