De volgende dag stap ik voor het presidentieel paleis uit de trolleybus. Ik zie voor het Crowne Plaza, aan de andere kant van de weg, een teambus staan en een oploopje voor de hotelingang. Het Russsiche nationale team stapt naar buiten. Waar Dmitry Orlov, Mikhail Grigorenko, Vladislav Gavrikov, Kirill Kaprizov, Yevgeni Malkin, Sergei Andronov, Nikita Zaitsev en Alexander Barabanov kwistig handtekeningen uitdelen en op de foto gaan met de fans heeft Alexander Ovechkin als enige zijn capuchon op. En geeft Ilya Kovalchuk met een oogwenk te kennen dat hij op dat moment niet van de interesse van fans is gediend. En dan verdwijnen de mannen met de aanduiding 'Red Machine" op hun cap en trainingspak bliksemsnel in de teambus, die hen voor de training naar het Ondrej Nepelu stadion brengt.

Zie ook het fotoalbum

Maandag 20 mei staat de ontmoeting Zweden versus Letland op het programma. Tjonge, jonge, wat hebben die Zweden een moeite met die Letten. Kort voor tijd is de stand 4-4. De Letten moeten in de reguliere speeltijd winnen om kans te maken op een plek in de Play-Offs. Dus halen zij doelman Kristers Gudlevskis naar de kant. Prompt scoort Dennis Rasmussen de 4-5. En ondanks de hattrick van de Let Robert Bukarts, import bij Sparta Praag, is het toernooi voorbij voor de Baltische equipe. Een Zweed vraagt mij wat ik te zoeken heb op het ijshockey WK: "Jullie zijn veel beter in voetbal". En uit zijn licht benevelde brein diept hij vervolgens de namen van Cruijff, Rep en Neeskens op.
Dan treden de Oosternrijkers aan tegen de Italianen. Beide ploegen staan in de voor hen laatste wedstrijd van de poule nog op nul punten. De verliezer van de wedstrijd degradeert. De Oostenrijkers en hun fans zijn vol zelfvertrouwen. Het gezang 'Immer wieder Österreich' is niet van de lucht. Met steeds tussendoor een bescheiden gescandeert 'Italia'. Ondanks een licht overwicht van de Oostenrijkers is het na de reguliere speeltijd 3-3 gelijk. De verlenging, met 3 tegen 3 veldspelers, leidt niet tot een ontknoping. Ondanks de hevige inzet van de Oostenrijkers Michael Raffl en Thomas Raffl. Dus volgen er strafschoten. De serie van vijf eindigt gelijk 2-2. Dan gaat het naar een systeem van beslissende strafschoten. Na drie missers (2x Oostenrijk; 1 x Italië) staat Sean McMonagle, import bij het Noorse Frisk Asker, voor de tweede maal achter de puck. En dat ondanks het feit dat hij in de serie mis schoot. Een geboren Canadees die nu voor de vierde maal deelneemt aan het WK voor Italië. Hij schaatst in op de Oostenrijkse goalie David Kickert. Maakt veel schinbewegingen en scoort met een backhander hoog rechtsboven. Een explosie van vreugde in het Italiaanse kamp. Beteuterd druipen de Oostenrijkers af. NHL legionair Michael Raffl (Philadelphia Flyers):"We waren in de tweede periode te arrogant en geloofden dat we het konden uitspelen. Zij hebbben ons daarvoor laten betalen."

Op de slotdag van de voorronde speelt Slowakije in Kosice tegen Denemarken. In het winkelcentrum Eurovia in Bratislava is er een samenscholing van mensen die door de spleten van de rolluiken van een gesloten winkel de apotheose van de wedstrijd op een TV-scherm bekijken. Groot gejuich als de van de internationale tribune afscheidnemende veteraan en aanvoerder van Slowakije Ladislav Nagy het beslissende strafschot benut en Slowakije de winst binnenhaalt.

Terug