Via actievandedag.nl kwam ik op zaterdag 25 augustus alsnog in de Ziggo Dome voor de eerste dag van de Amsterdam Ice Hockey Cup.

Het Nederlands Team opende om 14.00 uur tegen de Krefelder Pinguine. Krefeld, met Christian Wendler in het doel, had duidelijk wat meer cohesie in het spel. Mede door reddingen van Ian Meierdres bleef de score lang beperkt tot 0-2. Francois Methot had de score geopend. En met een shorthanded goal had de Canadees Mark Voakes voor 0-2 gezorgd. Oranje probeerde steeds tevergeefs wat terug te doen. Na een mislukte solo van Tony Demelinne ging hij er opnieuw alleen vandoor. Maar Tony had goed opgelet. Hij paste achter zijn lichaam langs in de slot. Precies op de stick van Kevin Bruijsten. Kevin maakte een schijnbeweging naar rechts (en liet daarmee de doelman "aussteigen") en scoorde beheerst links van de goalie, 1-2. Tijd voor een inhaalrace? De kleine Martin Schymainski (Tatort hoorde ik achter mij op de tribune roepen) dacht daar anders over. Met zijn doelpunt voor 1-3 gooide hij de match in het slot. De beide doelmannen - Ian Meierdres en Christian Wendler - werden als MVP bedacht met een T-shirt en zonnebril.

Doelman Tim Cheveldae was de enige echte Detroit Red Wings in het Alumni team. Dat verder was samengesteld uit een aantal ex-NHL-spelers (zoals Pat Ribble en Paul McKinnon) en een aantal minor leaguers. Onder andere kapitein Darren Banks. Ook was er Nederlandse inbreng in het team. In de aanval Theo Krüger en Andy Tenbult in de verdediging. De wedstrijd werd gespeeld over tweemaal twintig minuten en zonder hitting en slapshots. Aanvankelijk lieten de Nederlandse ex-internationals - Cor Hoogendoorn stond in het doel - zich overvleugelen door de Alumni. Daren Banks en Theo Krüger zorgden voor een 0-2 stand. Maar door toedoen van John Versteeg, Theo van Gerwen en Bert Hille namen de Dutch All Stars een 3-2 voorsprong. In het tweede deel, met voor de Allstars Michel Geisterfer in het doel,scoorde John zijn tweede goal voor 5-4. Daarna volgden geconcentreerde aanvallen van de Wings, waarbij Sasha Lakovic de winnende goal scoorde op 30 seconden van het eindsignaal, 5-6. Tim Cheveldae werd verkozen als MVP van de Alumni. John Versteeg, de smaakmaker van de All Stars samen met zijn lijngenoten Frank Versteeg en Tony Collard, sleepte de meer dan verdiende MVP onderscheiding in de wacht. De twee doelpunten en de uitverkiezing tot MVP waren zeer tot tevredenheid van Daniel, oftewel Versteeg junior, die zijn vreugde niet onder stoelen of banken stak. Wie had ooit kunnen denken, dat John Versteeg, Frank Versteeg, Theo van Gerwen en Bert Hille de sterdoelman Tim Cheveldae zouden verschalken? En ook deze nog. De Amsterdamse speaker herhaalt normaliter altijd de achternaam van de doelpuntenmaker. Maar vanaf een gegeven moment liet hij dat na. Maar op de tribune achter mij was gelukkig een speler die de lacune vulde: Versteeg.

De Keulse haaien waren aangereisd zonder Danny aus den Birken, Felix Schütz en Chris Minard. Maar met de Slovenen Rok Ticar en Ales Kranjc (op proef) en flink wat Förderlizenz spelers, oftwel jonge spelers die zonder problemen aan een farmteam mogen worden uitgeleend en teruggehaald. Ook de gelouterde goalgetter Nathan Robinson was van de partij. Team Canada was een speciaal samensgesteld team van net gedrafte spelers, spelers die als import in Europa spelen en minor leaguers. Voor Köln hoedde Youri Ziffzer het doel en bij Team Canada stond Bryan Pitton (Fife Flyers (GB)) tussen de palen. Team Canada speelde bepaalt niet als een hecht team en speelde flink robuust. Dat laatste had tot gevolg dat onze vrienden van overzee de strafbank moesten frequenteren. Die Haie speelde enorm gedisciplineerd en slim, waarbij superster Nathan Robinson zich bescheiden opstelde. Toch duurde het meer dan twintig minuten, voordat de Duitsers de score wisten te openen. Verdediger Torsten Ankert was de doelpuntenmaker (21.51). Een paar minuten later mag Charles Stephens ongehinderd om het Canadese doel heenschaatsen en vuren. En het is 2-0. Kort daarna wordt Ryan Watson biltjant gelanceerd. Alleen afgaand op de Keulse doelman. De Canadese aanvaller maakt geen fout en na 29.11 is het 2-1. Tijdens een powerplay scoort Matt Marquardt zelfs de 2-2 gelijkmaker (33.35). De Duitse Canadees Brett Breitkreuz zet Keulen dan weer op het goede spoor. Met een volle Canadese strafbank en een aangegeven straf tegen datzelfde Canada mogen de Duitsers een zesde veldspeler het ijs opsturen. De Zweed Andreas Falk mikt in voor 5-2. Kort voor tijd (59.26) lukt Förderlizienz speler Daniel Schmölz de 2-6. Voor een terechte Duitse overwinning. De MVP onderschedingen gaan naar de Keulse aanvaller Charles Stephens en de Canadse doelwachter Bryan Pitton.

Al met al toch wel een bijzondere dag. Om Tim Cheveldae aan het werk te zien. De Oranje spelers van weleer (bijv. Fred Homburg) nog weer eens op het ijs te zien. En het toch wel hoge niveau van de DEL clubs. En gelukkig was het buiten droog en hoefde ik niet met een nat pak de auto in te stappen. Want op de heenweg was dat wel anders. Natte voeten drogen erg langzaam in een ijshal.