Meteen na de coronaplichtplegingen en toegangscontrole duik ik op de verkoopstand van de supportersvereniging van de Trappers. Ik koop het boek: The art of Max van Arthur Ottenhof. Als ex-bibliothecaris natuurlijk een 'moet hebben' voor mij. Bij het inrijden mis ik natuurlijk de geschorste Jordy Verkiel, de geblesseerde verdediger Alexei Loginov en de andere geblesseerden. Daarvoor had coach David Livingston Jonne de Bonth als verdediger opgesteld en de jongelingen Roy Ansems, Demian Lepper en Marvin Timmer aan de selectie toegevoegd. Tilburg start met Ruud Leeuwesteijn 'op goal' en met de eerste lijn bestaande uit: Jordy van Oorschot, Jonne de Bonth, Diego Hofland, Danny Stempher en Brett Bulmer. Bij de Ice Dragons staat Philip Lehr in het doel en zijn de veldspelers van de eerste lijn: Marius Pöpel, Dennis Schütt, Ralph Rinke en de sterren Christoph Koziol en Björn Bombis. Beiden weliswaar op leeftijd (gaan beiden richting de 40), maar toch. Zo'n dertig Herford fans bevolken het bezoekersvak.

Meteen in de eerste seconden test Brett Bulmer goalie Lehr van ver. Philip denkt dat hij de puck klem heeft in zijn vanghandschoen. In werkelijkheid ligt de puck vrij naast hem. Na enkele seconden besft hij dat en bevriest net op tijd de puck. Delany Hessels schiet net naast. Verdediger Noah Muller schiet net over het doel. Dit openingsoffensief van de Trappers leidt tot een tripping straf (precies op 2.00) tegen Philipp Brinkmann. Eerst schiet Mickey Bastings net naast. Maar dan geeft Danny Stempher van de rechterflank voor op Diego Hofland. Diego schiet meteen en scoort: 1-0 na 2.32. Eeen powerplay doelpunt dus. Een grabbelende Lehr weet dan een puck net voor de doellijn te arresteren. In de beginfase maakte de Herforder doelman geen solide indruk. Maar hij zou later in de wedstrijd groeien. Het eerste schot op doel van de Ice Dragons noteer ik na 3.30 speeltijd. Brinkmann schiet en Ruud heeft de puck klemvast. Herford komt daarna iets beter voor de dag, maar Tilburg blijft licht domineren. Maar na een straf tegen Kilian van Gorp (cross check) zijn alle ogen op Ruud Leeuwesteijn gericht. De schoten op doel pareert hij bekwaam c.q. kijkt hij naast het doel. Na de straftijd zet Trappers opnieuw aan. Dat levert kansen op voor Giovanni Vogelaar, Jordy van oorschot, Mickey Basstings en tot tweemaal toe Tijn Jacobs. Maar Lehr blijft overeind. Vlak voor het scheiden van de markt nog een mooi opgezette aanval van de tegenstander. Maar de Duitser (!) Ulib Berezovskij mist het doel.

Ook in het middendeel heeft Trappers een licht overwicht. Max Hermens neemt de puck in de slot aan van Delany Hessels. Hij schiet op doel, waarbij de puck in de rebound weer op zijn stick komt. Beheerst schiet hij rechts in voor 2-0 (23.20). Kan Trappers nu doordrukken? Neen, dat kunnen zij niet. Want alleen voor het doel langs schaatsend weet Bulmer niet te scoren. Maar aan de andere kant pakt Ruud met een leg save uit om Björn Bombis van scoren af te houden. Maar Herford gaat wel meer op doel schieten. Helemaal als Trappers wordt betrapt met een speler te veel op het ijs (34.35). Maar net als de powerplay van de Duitsers voorbij is geeft Christoph Koziol vanachter de doellijn voor op de in de slot vrijstaande Björn Bombis. De man met de 'Torriecher' - onze literator Simon Vestdijk zou dat voor de grap letterlijk vertalen als 'doelruiker' (een onmogelijk woord natuurlijk in het Nederlands) - schiet meteen van dichtbij raak: 2-1 na 36.51. Vlak voor tijd (14 seconden) krijgt Max Hermans een Penalty Shot toegewezen. Na wederrechtelijk bij een doorbraak te zijn gestopt. Helaas schiet Max links naast het doel. Uit frustratie tript Max een tegenstander en mag hij plaatsnemen op de strafbank.

In de derde periode weten de Ice Dragons niets aan te vangen met 1.55 powerplay. Dan op 43.01 een hooking straf tegen Jörn Weikamp. Veel schoten op doel van de Trappers (Vogelaar, Muller en tot tweemaal toe Hermens), maar geen doelpunten. Op 44.42 krijgt Weikamp gezelschap op de strafbank van Marius Garten. Dus eerst 19 seconden vijf Trappers tegen drie Herforderaner en dan nog 1.41 een man meer. Maar dan schuift het Duitse doel van zijn plaats. De ijsmeester komt met een gieter met water het ijs op en giet wat water bij beide palen. Het arbitrale kwartet neemt daar geen genoegen mee en er verschijnt een nieuw doel, met ijzeren punten onder de palen, op het ijs. Na wat geboor in het ijs kan de wedstrijd een vervolg krijgen. Giovanni Vogelaar schiet op doel. Lehr geeft een rebound. Maar de hoek is net te scherp voor Max Hermens om te scoren. En dan opeens na 47.30 heeft Philip Lehr dorst. Weikamp rijkt hem de drinkfles aan. Zo af en toe toont Max Hermens briljante staaltjes techniek. Maar dan moet Jonne de Bonth gaan brommen wegens hooking. Short handed krijgt Tilburg een mooie kans via Max Hermens en Diego Hofland. Helaas resulteert dat net niet in een doelpunt. Het spel verplaatst zich dan naar het verdedigingsvak van de Tilburgers. Maar keer op keer schieten de Duitsers naast. Eén van de twee Letse aanvallers bij Herford, Rustams Begovs, verdwijnt op 54.09 naar de strafbank. Een verassend schot van de blauwe lijn van Jordy van Oorschot, die Raymond van der Schuit deflecteert, betekent de 3-1 (55.06). Alweer op de powerplay. Dan weer een frustratie straf voor Max Hermens, die Rustams Begovs bij de boarding te grazen neemt. De eerste minuut geeft Herford goed gestalte aan de powerplay. Maar in de tweede minuut van de straf heersen de penalty killers van Tilburg. Hoofdcoach Michael Bielefeld neemt dan op 58.03 een time out. Philip Lehr keert wel op het veld terug, maar staat op het vinkentouw om zo speodig mogelijk het ijs te verlaten voor een zesde veldspeler. Maar zover komt het niet. Op volle snelheid voert Ties van Soest op de rechterflank de puck. Hij heeft nog één verdediger voor zich. Op links snelt Diego Hofland met hem mee. Op exact het juiste moment passt Ties diagonaal precies op de stick van Diego, die naar het loijkt simpel kan scoren. De ah's en oh's op de tribune zijn niet van de lucht. Zo'n wondermooie aanval, waarbij de assist van Ties 'platine' waard is. Die aanval alleen is het entreegeld meer dan waard. Tja, en met deze wereldgoal op 58.10 voor 4-1 is de wedstrijd natuurlijk gespeeld. Dus Philip blijft in zijn kooitje. Phillip Brinkmann schiet de puck dan in de bank van de Trappers. Hetgeen hem woedende reacties oplevert. Onder het maken van verontschuldigende gebaren zoekt hij de spelersbank op, want zijn shift loopt teneinde.

Een mooie overwinning voor de Trappers die in de laatste vijf minuten werd veiliggesteld. Tandje erbij is wel nodig voor wedstrijden tegen de toppers van de Liga, denk ik. Zeker; vijf afwezigen bij de Trappers is wat veel. Maar dat neemt niet weg dat ik heb genoten van het vertoonde spel en acties op het ijs.