2100407De_Mens_Jezus.
Wat ons telkenmale weer opvalt is de geringe kennis die gelovigen aan de dag leggen als het om de familie, afkomst en beroep/roeping gaat van de mens die de wereld heeft leren kennen als Jezus de Christus. Kennelijk is de Roomse doctrine erin geslaagd alle menselijke kenmerken van Jezus uit onze collectieve herinnering te verwijderen.
Immanuel of Yeshua.
We beginnen met
zijn naam, die oorspronkelijk niet Jezus luidde. Zijn naam was Jahoshua of
Joshua, wat inderdaad de betekenis had van ‘de zoon van God’. Het merkwaardige
is dat er in verschillende evangeliën aanvankelijk sprake is van een andere
naam. Volgens Matteüs 1:22-23 vertelt een engel Jozef het volgende om het woord
van de profeet Jessajah te vervullen: "Zie, de maagd zal zwanger
worden en een zoon baren, en men zal hem de naam Immanuel geven." Deze
naam betekent in het Hebreeuws: “God zij met ons”.
Deze profetie staat in Jessajah 7:14: "Zie de jonkvrouw zal zwanger worden en een zoon baren; en zij zal hem de naam Immanuel geven." Het is opvallend, dat in Mattheüs 1 nogal nadrukkelijk over de naamgeving van Yeshua gesproken wordt. In feite worden er twee namen genoemd: Jezus en Immanuel.
In Mattheüs 1:21 spreekt de engel tot Jozef: "Zij zal een zoon baren en gij zult Hem de naam Jezus geven."
In Lukas 1:31 zegt Gabriël tegen Maria: "En zie, gij zult zwanger worden en een zoon baren, en gij zult Hem de naam Jezus geven."
Wij, Assayya, houden het er op dat Jessajah de oudste teksten schreef, en niet beïnvloed was door de Roomse Kliek. Hij heeft het als enige over een jonkvrouw die zwanger zal worden. Alleen al daarom werd het tijd dat de geschriften van Qumran werden gevonden en vertaald. Het lijkt erop dat de kerk de GodMens Immanuel heeft ontkend om de mens Yeshua opnieuw te dopen, of te kerstenen in Jezus wat een meer aan het Latijn gerelateerde klank is, maar verder geen betekenis heeft.
De toevoeging Christus is meer een titel of liever nog hoedanigheid die Yeshua verdiende op het moment van zijn vierde Inwijding. Het Christus Bewustzijn was toen al eonen lang bekend op Aarde. Wij geven de voorkeur aan de spelling Yeshua, en zo hebben we hem ook leren kennen op de school der Essenen op Mount Carmel. Naast de verwarring omtrent zijn naam is er ook nogal wat verwarring over de Maria’s die een rol in zijn leven speelden. Daar komen we later op terug.
Uit de brij aan namen die volgens Markus en Mattheüs aangemerkt kunnen worden als broers van Yeshua noemen we hier de meest waarschijnlijke kandidaten. Er is een Jakobus de oudere en een Jakobus de jongere, dan een Judas Taddeüs, een Simon, een Levi plus nog een Jozef of Joses. Die laatste schijn ook nogal wat bijnamen gehad te hebben waaronder Barsabbas en Justus.
Hoewel er ook gewag wordt gemaakt van zusters, kunnen wij er geen namen bij vinden. Het zou waarschijnlijk hard studeren worden om daar achter te komen. De Kerkvaders hebben hun best gedaan, en zijn daar kennelijk ook in geslaagd, om alle vrouwen in het leven van de mens Yeshua een ondergeschikte rol te geven. Alle broers en zusters van Yeshua moeten, na zijn dood, een belangrijke rol hebben gespeeld in het openbare en politieke leven. Hun afkomst, het Huis van David, en het daaraan inherente Koningschap, was blijkbaar reden genoeg voor de Roomse Kliek om alle nazaten vanaf de vierde eeuw te vermoorden en genadeloos te vervolgen.
De Moeder van Yeshua.
De belangrijkste vrouw in het jonge leven van Yeshua was uiteraard zijn moeder.
Maria (of Mirjam in het Hebreeuws) de moeder van Yeshua, kwam uit de stam van Judah en ze was een rechtstreekse afstammeling van Koning David. Het is opmerkelijk, voor ogen die kunnen zien, dat Mirjam een samentrekking is van twee Hebreeuwse woorden: Mar betekent ‘druppel’ en Jam betekent ‘zee’… Als je dit in je achterhoofd houdt en in gedachten de kunstgeschiedenis induikt zie je op je innerlijke scherm al snel het schilderij de Geboorte van Venus (ook al een maagd) van Botticelli.
De moeder van Yeshua wordt vaak de ‘Maagd Maria’ genoemd, hoewel nergens in het Nieuwe Testament deze twee woorden bij elkaar staan als een naam. Voor alle duidelijkheid het Semitische woord voor ‘maagd’ is Almah, wat letterlijk ‘jonge vrouw’ betekent. En dit heeft dus niets te maken met de seksuele betekenis van het woord maagd. Zelfs het Latijnse woord Virgo (o.a. voor het sterrenbeeld Maagd) betekent niets meer dan ongetrouwd…
Het Hebreeuwse
woord voor maagd is Betulah, dat woord is bijvoorbeeld gebruikt wanneer de
heilige Thora spreekt over Rebecca in Genesis 24:16 "… een maagd, met wie
geen man gemeenschap had gehad."
Dat de kerk Maria (of Mirjam) hardnekkig een maagd blijft noemen in de zin van seksuele onervarenheid is onbegrijpelijk als je in alle evangeliën leest dat Mirjam/Maria nog andere kinderen had naast Yeshua! Er is, wellicht met opzet, weinig opgetekend over haar persoonlijke geschiedenis. Het is de Roomse Kliek waarschijnlijk een doorn in het oog dat Maria (of Mirjam) een hogepriesteres was in de Orde van Isis.
In de bijbel wordt zijn moeder een paar keer genoemd. Bij een gelegenheid was dat toen Yeshua als kind van twaalf jaar gezellig zat te babbelen met de geleerden in de Tempel van Jeruzalem. Bij een andere gelegenheid voert de Bijbel haar op bij de bruiloft te Kana, waarbij alweer opzettelijk wordt vermeden die bruiloft te duiden als het huwelijk tussen Yeshua en Maria Magdalena.
Dan speelt de moeder van Yeshua nog een figurantenrol bij
het kruis, waar ze is omringd door drie andere Maria’s. Er is een schilderij
waarop ze allemaal te zien zijn:
Maria, de moeder van Jezus, Maria Magdalena, Maria Cleophas en Maria Salome.
Vlak bij Efeze, aan
de westkust van Turkije, in de buurt van Izmir staat een klein huisje dat
volgens de traditie het laatste huis is geweest van de Moeder van Jezus. Op de
420 meter hoge Nachtegaalberg leefde Maria tijdens de laatste jaren van haar
aardse bestaan. Naast het huis ontspringt een ook nu nog verfrissende bruisende
bron. We zijn er geweest om de energie te voelen, en uiteraard aan de bron te
drinken.
Dan willen we nog
iets vermelden met betrekking tot de naamgeving van de vrouwen rond Yeshua. Met
de dynastie van Koning David kwamen zowel het koningschap als en het
opperpriesterschap in één huis. Voor David was er sprake van een Zadokistische
en een Davidische lijn. Zadok was de term voor de opperpriester, waarvan naar
verluidt de eerste Aartsengel Michaël was! Alle vrouwen van Zadokistische en
Davidische afstamming kregen respectievelijk de rang Elisheba (Elizabeth) en
Mirjam (Maria). Laten we dus goed begrijpen dat het hier om rang of titel gaat
en niet om, zo als de wereld dat aanneemt, een naamgeving.
De Vader van
Yeshua.
Het is geen wonder
dat de Roomse Kliek zo weinig aandacht besteedt aan Jozef, de vaderfiguur in
het leven van Yeshua. Het is anders niet te rijmen met de overdreven
vergoddelijking of, het ontkennen van de mens die Yeshua was. Als zoon van God,
zoals de bijbel hem voortdurend aanprijst, kan hij immers geen biologische
vader hebben.
Als we de moeite
nemen de evangelisten er op na te slaan krijgen we het volgende scenario
omtrent de Vader van Yeshua: in de geslachtslijst van Mattheüs zien wij, dat
Jozef in de koninklijke lijn afstamde van David en Salomo, maar ook van
Jechonia, zodat voor hem de weg tot de troon van David versperd is. Het
geslachtsregister van Mattheüs toont dus duidelijk aan, dat Jezus niet door
Jozef de 'vrucht is van Davids lenden', d.w.z. geen directe afstammeling is van
David via Jozef .
Jozef en Maria moesten de ouders (pleegvader en moeder) zijn van de
Yeshua: zij waren de enige twee mensen van die generatie, die de profetie over
de Messias in vervulling konden doen gaan. En Jozef moest met Maria getrouwd
zijn vóór de geboorte van Jezus, opdat Hij door Jozef Zijn wettelijk recht op
de troon van David zou kunnen doen gelden. Anderzijds echter kon Christus niet
een kind van Jozef zijn, wegens de zonde van Jechonia en ofschoon Jozef moest
trouwen met Maria kon hij geen gemeenschap hebben met zijn vrouw vóór de
geboorte van Jezus, want Hij moest geboren worden uit een maagd!
We hebben al gezien dat Maria geen maagd was in de zin van seksuele
onervarenheid. Er zijn, door de Roomse schrijvers, onnoemelijk veel woorden
gebruikt om te bewijzen dat Jozef niet de biologische vader van Yeshua kon
zijn. Tegelijkertijd staat er veel in de bijbel dat, voor ogen die kunnen zien,
het mysterie heel simpel oplost.
De Onbevlekte Ontvangenis heeft alles te maken met het indalen van de
GodsVonk of de Geest in het biologische vat dat nu eenmaal nodig is voor een
verblijf in deze dimensie van stoffelijke vormen. Het mag dus duidelijk zijn
dat elk mens, elk individu, elke persoon op aarde is geïncarneerd middels de
Onbevlekte Ontvangenis. Dat hier de seksuele intimiteit van beide ouders aan
voorafgaat om het biologische vat (Graal) te ontwikkelen dat later de Geest kan
bevatten lijkt ons logisch. Wie de Rode en de Witte Weg van Avalon heeft
bestudeerd weet dat dit samengaan van Mater en Spirit voor elke ziel geldt, en
derhalve ook voor de Mens Yeshua.
Dan willen we ook nog kwijt waar een groot deel van het collectieve
armoedebewustzijn vandaan komt. Jozef was geen timmerman! Hier is sprake van
een omzetting van begrippen uit oude talen die geen direct equivalent hebben.
Wat de wereld als timmerman heeft opgevat is een povere vertaling uit het
Griekse ‘Ho Tekton’, dat op zich weer een halfslachtige vertaling was
van het Semitische ‘Naggar’. Dit laatste begrip kan vertaald worden als
handwerksman, maar ook als geleerde of leraar… Hoogstwaarschijnlijk kunnen we
hier de juiste vertaling van meester/metselaar, meester/metaalbewerker of
meester/goudsmid voor gebruiken.
Dit gegeven omtrent de inkomstenbron van Jozef, alsmede het feit dat hij
uit de puissant rijke dynastie van David en Salomo afstamde, staat lijnrecht
tegenover het van armoede vervulde geboorteverhaal. We kunnen ons niet
voorstellen dat iemand met een goedgevulde beurs in geen enkele herberg een
onderkomen kon krijgen. Hoe dit tranenverwekkende verhaal in de wereld is
gekomen kunnen we alleen maar raden. Feit is dat geen van de evangelisten het
over een stal heeft. Sterker nog in Mattheüs 2:11 lezen we dat Yeshua in een
huis werd geboren: “… en zij gingen het HUIS binnen en zagen het kind Yeshua
met Maria zijn moeder, en zij knielden neder en bewezen hem hulde.”
Ten eerste lieten de reinheidswetten van Judea niet toe dat een kind in
een stal geboren zou worden, ten tweede willen we de westerse wereld er aan
herinneren dat gastvrijheid in het oosten zo hoog genoteerd was (en is) dat
Jozef absoluut een beroep op een van de burgers gedaan zou hebben. De eerste
Griekse vertaling van het Nieuwe Testament gebruikt de woorden er was geen topos
in de katulama, letterlijk staat hier geen plaats in de kamer. Een
kribbe werd nogal eens gebruikt als wieg. Maar die wieg stond dus niet in een
stal! Het is de schitterende psychologische truc van de kerk om de mens als
arme zondaars te blijven afschilderen, en de mens is het nog gaan geloven ook!
De Vrouw van Yeshua.
De meest geliefde vrouw in het latere leven van Yeshua is zijn beminde
en meestergezellin Maria Magdalena, Mirjam El Mejdel, Mirjam Migdal Eder etc.
Er zijn een hele reeks namen genoemd die alle zouden toebehoren aan de vrouw
die hem het meest trouw was; de moeder van zijn kinderen!. We gaan een paar van
haar namen onderzoeken.
Het tweede deel in de naam van Maria Magdalena zou een verwijzing kunnen zijn naar Magdala of El Mejdel, een
welvarend stadje aan het meer van Galilea, roemrucht vanwege de losse
omgangsvormen die daar gebruikelijk zouden zijn geweest. Het stadje is door de
Romeinen verwoest in 75 n. Chr. Je kunt je afvragen of het gekleurde imago van
dit stadje stamt van vóór of ná de Marialegende? Propaganda is een oeroude
techniek om imago’s te maken of te breken…
Maria Magdalena als 'zondares' die ooit - tijdens een
‘deftig diner' Jezus' voeten kuste, met haar haren afdroogde en ze daarna met nardusolie
zalfde. Lukas vertelt dit verhaal in hoofdstuk 7; daar valt ook de term 'zondares'
. In de discussie die daarop volgt, neemt Jezus haar in bescherming tegen
de kritiek van de gastheer. Dat zij een prostituee was, wordt niet met zoveel
woorden gezegd, maar de term 'zondares' en haar loshangende haren suggereren
dat wel…
Maria van
Magdala en Maria van Bethanië.
Maria van Bethanië die aan Jezus' voeten zat om de woorden van haar 'rabbi' te 'leren', de zus van Lazarus en Martha zalft in het evangelie van Johannes op bijna identieke wijze Jezus' voeten als de zondares in Lukas 7. Ook zij droogt ze met haar haren af. De oosterse kerk heeft het nooit gedaan; zij blijft Maria van Bethanië en Maria van Magdala onderscheiden…Het is mogelijk dat de Bijbelvorsers gelijk hebben wanneer zij vinden dat de tradities over Maria van Magdala en Maria van Bethanië voortkomen uit datgene wat Jezus deed voor twee verschillende vrouwen. Het is wel opmerkelijk dat er uit deze twee ‘Maria’s’ een enkele ‘Magdalena’ is voortgekomen in het latere christelijk geloof, en dat niet geheel zonder grond, gezien de karaktertrekken die ze gemeen hebben.
Op dit punt komt nog een vrouw het beeld van Maria Magdalena completeren: de ascete Maria van Egypte (legende uit de 7e eeuw). Deze vrouw zou 30 jaar lang in de woestijn in een grot hebben doorgebracht als heremiet, kluizenares, enkel gehuld in haar eigen haren. Elke dag - zo wil de legende - kwamen engelen uit de hemel om haar te voeden met hemelse spijs en drank. De rest van de tijd was zij bezig met boetedoeningen.
Maria
Magdalena, deze fusie van 4 vrouwen, is nu helemaal klaar om haar carrière te
beginnen. Vreemd is nog slechts het vertrekpunt: niet Palestina, niet Efeze,
maar het zuiden van Frankrijk, in de Provence, vlakbij Marseille. Daar wijst
men u namelijk een grot, Sainte Baume (heilige balsem), waar Maria zou hebben
vertoefd en gestorven…
Maria/Mirjam de Magdalena, als vrouw van Yeshua kan het best begrepen
worden in het boek “De Vrouw met de Albasten Kruik” van Margaret Starbird of
“Het Magdalena Manuscript” van Tom Kenyon en Judi Sion.
De mens Yeshua tenslotte was een rabbi, en had dus ook de
verantwoordelijkheid om een gezin te stichten. Er zijn geschriften waarin
Yeshua en Maria/Mirjam de Magdalena drie kinderen hebben. Shar’ of Tamar de
oudste, een dochter, moet geboren zijn in het jaar 33. In het jaar 39 kregen ze
een zoon die Yeshua werd genoemd. In het jaar 44 werd het derde kind geboren;
een zoon die aanvankelijk de naam Jozef droeg. De geboorte vond plaats in de
Provence, Zuid Frankrijk!
De kruisiging.
Dan rest ons de vraag over de Goddelijkheid van Yeshua en de “kruisiging”
zoals ons dat eeuwen lang is voorgeschoteld. We hebben al uitgebreid geschreven
over de in totaal zestien voorgangers van Yeshua die aan het kruis zijn ‘gestorven’
en na drie dagen een Herrijzenis beleefden. Jane Roberts die het Seth materiaal
schrijft, channelde ooit dat Yeshua niet fysiek is gekruisigd, en dat Judas (!)
ervoor gezorgd had dat iemand anders de plaats van Yeshua aan het kruis zou
innemen. Het blijft uiteraard een mysterie dat er geen stoffelijk overschot was
te vinden.
Er zijn genoeg boeken en geschriften waarin de auteurs bewijzen dat de
mens Yeshua elders is gestorven. Een enkeling noemt de plaats Srinagar bij Kashmir
in India als de tombe van Yeshua. Anderen, vele anderen, menen dat Rennes le
Chateau in Zuid Frankrijk de laatste rustplaats is van Yeshua. Het is ook
bekend dat de Tempelridders na hun ontdekking in de oude stallen van Koning Salomo
op het kruisbeeld spuwden. Lees daarover in de berichtgeving omtrent de Berenger
Sauniere van Priorij de Sion, lees ook over de ware Tempelridders en de
Vrijmetselaars.
Alle antwoorden van Verlichte Waarheid zijn al gegeven, je moet ze
alleen nog lezen met ogen die kunnen zien… Bij het zoeken naar een hotel in
Chartres, kwamen we een website tegen die tussen haakjes en in kleine cursieve letters
de naam van die stad als volgt spelde: “Shar’t”, voor ogen die inderdaad
kunnen zien een variant op de naam van het oudste kind van Yeshua an Mirjam de
Magdalena!
We hebben met dit artikel een menselijke identiteit aan Yeshua willen
teruggeven. Enkele, voor ons vaststaande feiten zijn niet te bewijzen. We weten
alleen dat ons gevoel geen denkfouten maakt… Lees het bericht nogmaals met je
hart/rechterhersenhelft en laat dat spreken. Je kunt uiteraard uit Vrije wil
deze woorden verwerpen of accepteren. Onthoudt alleen dit: Verlichte Waarheid
is vaak nog fantastischer dan het beste sprookje of legende!
We vouwen in Licht & Liefde onze vleugels om je schouders,
ArjunA ©