Een (1) reactie
op het artikel ‘Nooit is de Juiste Tijd’:”Wow,
wat een heldere uitleg, als je ook zo een uitleg hebt over het verschil tussen
emotie en gevoel zou ik daar een stuk wijzer van worden…”
Hoe leg je
dat uit, en van welk standpunt ga je dit verklaren? We hebben de keus om het uit
te vertellen uit psychologisch, filosofisch, metafysisch en/of spiritueel
oogpunt. We hebben tevens de keus om het met de linker – of rechterhersenhelft
te verklaren. Dan is er nog de keus om dat alles in een blender te doen en er
een heerlijke cocktail van te maken… J
Een emotie
wordt veelal omgeschreven als een innerlijke ervaring of gevoel van
bijvoorbeeld vreugde, angst, boosheid, verdriet dat door een bepaalde situatie
wordt opgeroepen of spontaan kan optreden. In biologische zin kan men een
emotie echter ook definiëren als een reactie van onze hersenen op een positieve
of negatieve gebeurtenis.
Dit komt
zowel bij mensen als dieren vrijwel automatisch tot uiting in een bepaald
patroon van gedrag (bijvoorbeeld vluchten of toenadering) en fysiologische
reacties. Het gevoel kan dan gezien worden als een speciale uiting of vorm van
emoties die typisch is voor mensen, namelijk de bewuste beleving, of mentale
reflectie van een emotie…
Je kunt dit
talloze keren lezen en een gevoel krijgen alsof deze Wiki cocktail
ondefinieerbaar is; kraak noch smaak. Als ik dit lees hoor ik bijna het witte
krijtje op het zwarte schoolbord krassen. De autoriteit van de onderwijzer en
de tegenstelling van tekst en achtergrond gaven me vaak een gevoel van gevangen
zitten, en de emotie die ik ervan kreeg was heimwee naar de jungle van Nieuw
Guinea.
In de jaren
dat ik er met mijn ouders woonde was dit paradijselijke eiland nagenoeg
ongerept, maar dat veranderde snel. Mijn herinneringen zijn vervuld van
vrijheid en harmonie met de natuur. Er was geen dorp, geen stad, geen
infrastructuur en… geen school. Het Leven zelf was mijn school!
Soms bracht
ik mijn vader eten in het militaire gedeelte van het kamp. Dan moest ik over
een bruggetje dat als ‘hangplek’ voor de lokale Papoea’s diende. Ze kauwden bij
afwezigheid van pruimtabak op een mix – we hebben het nu toch over cocktails –
van betelnoot, siriblad en kalk. Als ze dan op de grond spogen leek
het in mijn kinderogen op bloed.
De
strategie die ik ontwikkelde was zo hard mogelijk langs deze ‘koppensnellers’
hollen. Ik heb daar later op de middelbare school een snelle 100 meter aan
overgehouden. De emotie die ik had was innerlijke angst, en het gevoel dat daarbij
opkwam was de fysieke reactie op die emotie; rennen voor je leven.
Vele jaren
later, en hopelijk iets wijzer, vertelde ik dit aan een oudere neef die op
Nieuw Guinea had gewerkt in de tijd dat wij er ook woonden. Hij moest er hard
om lachen en legde me uit dat mijn ‘koppensnellers’ gekerstende Papoea’s waren
en kleine kinderen niet opaten.
De emotie
die zijn lachen bij me opriep was een schaduw van schaamte en het gevoel was
iets van opluchting die de schaduw verdreef…
De filosofisch/metafysische
cocktail.
Het is algemeen bekend
dat we na een paar neuten filosofisch worden, dus na twee cocktails gaan we nu
op de filosofische toer. Wij hebben het geluk dat we als mens vele emoties en
variaties van emoties mogen ervaren. We hebben bovendien als ziel besloten die
ervaringen in een op dualiteit gebaseerde realiteit te voelen!
Laten we voorop stellen
dat we slechts twee basis emoties kennen; angst en liefde. Maar dat zijn
ingrediënten die in de Spirituele cocktail horen. Laten we daarom eens kijken
of we een paar veel voorkomende emoties kunnen definiëren.
Angst inderdaad, maar ook
vrees, schuld, jaloezie, haat, voorwaardelijke liefde, hebzucht, lust, seksuele
opwinding, nieuwsgierigheid, neerslachtigheid en verveling.
Als je dat rijtje emoties
leest heb je de neiging om ze als gevoelens te omschrijven. Dat is niet
verkeerd aangezien emoties en gevoelens tweelingen zijn, maar geen ééneiige
tweeling. J Laten we die
parallel doortrekken naar de bron van de tweelingen.
De emotie is ‘geboren’ uit
de mens, dat wil zeggen dat ze in het fysieke lichaam ontstaan. De gevoelens
hebben een externe bron, dus buiten het fysieke voertuig. Emoties zijn
chemische reacties van ons bio/elektrisch/chemische lichaam, dat spoedig
bio/elektromagnetisch/chemisch zal worden!
Grappig hè, dat ik in mijn
artikelen vaak afgeef op de chemische industrie en de medische maffia terwijl
wij zelf een interne chemische fabriek hebben. Wanneer ons fysieke voertuig zou
stoppen met het produceren van chemische reacties houden we op te leven. Elke
emotie die we ervaren (ik vermijd bewust het woord ‘voelen’) genereert een
chemische reactie in het lichaam.
Omdat een emotie een
chemische reactie is, is er een biochemisch voertuig nodig om die emotie te
kunnen ervaren. Die chemische reacties ontstaan als gevolg van zintuiglijke en
mentale waarneming. Als we op een onbewaakte overweg een TGV op ons zien
stormen, creëert ons lichaam, of dat nu een vrouwelijke of mannelijke expressie
is, een chemische reactie die we angst noemen.
Hieruit kunnen we
concluderen dat onze sekse mede bepaalt welke emotie of chemische reactie wordt
opgeroepen in ons lichaam. Als we een naakte vrouw zien wordt de chemische
reactie bij mannen doorgaans seksuele opwinding genoemd terwijl vrouwen doorgaans
een heel andere emotie kunnen ervaren.
De chemische reactie die
we seksuele opwinding noemen komt voort uit het oer instinct om voor nageslacht
te zorgen zodat we altijd over nieuwe fysieke voertuigen beschikken om weer te
incarneren, het wordt echter voornamelijk gebruikt om de zintuigen te
bevredigen.
In mijn optiek kan het
verschil tussen emotie en gevoel simpel verklaard worden met dit voorbeeld;
Liefde is een emotie terwijl verliefdheid een gevoel is. Liefde, en ik bedoel
Onvoorwaardelijke Liefde, is de erkenning van innerlijke/goddelijke schoonheid,
verliefdheid is de herkenning van uiterlijke schoonheid. En ja, smaken
verschillen.
Als emoties ontstaan door
chemische reacties in ons fysieke voertuig, waar komen dan gevoelens vandaan?
Gevoelens hebben een externe bron, dus buiten het fysieke voertuig.
Onze gevoelens, ik begeef
me nu op glad ijs, maar ijs en een cocktail gaan goed samen, komen van ons fijnstoffelijke
aspect dat buiten tijd/ruimte verblijft.
We zouden kunnen zeggen
dat gevoelens hun oorsprong vinden bij De Bron. De Bron projecteert voortdurend
twee gevoelens: Vreugde en Onvoorwaardelijke Liefde.
Deze energieën stromen
van de Bron via ons etherisch veld ons fysieke lichaam binnen. Dat is de ware
brandstof van het Leven. Ons biologische lichaam heeft chemische reacties nodig
om te functioneren en elektriciteit om te leven. Emoties zijn chemisch, en
gevoelens elektrisch van aard. Daarom zijn belichaamde zielen
bio/elektrisch/chemische wezens.
Aangezien gevoelens door
de Bron geprojecteerd worden, zijn het niet onze eigen, innerlijke creaties.
Gevoelens reageren nergens op ze zijn oorzakelijk. We hebben geen controle over
die energieën. Ze stromen constant door ons heen, ongeacht wat we doen.
Waar we wel controle over
hebben is de keus om die gevoelens bewust te worden en of we er voor open staan
of niet. We kunnen die gevoelens weerstaan of ons er aan over geven. Dat is
onze Vrije Keus. Door ons bewust te worden van, en ons over te geven aan
Vreugde en Onvoorwaardelijke Liefde worden we geautoriseerd. We kunnen dan eindelijk
inzien dat wij goddelijke wezens zijn.
Mensen zijn echter
gefocust op hun emotionele en mentale energievelden. Dit creëert weerstand en
blokkades voor de Bron. Gelukkig kan niets ter wereld deze frequenties volkomen
blokkeren. Maar emoties en gedachten kunnen die energie wel afbuigen en
transmuteren waardoor het afgezwakt en vervormd wordt. Dat creëert op zich weer
disharmonie, onbalans. Die laatste energieën manifesteren zich als emotionele
overbelasting, ziekte en veroudering.
Om ons wezen op een
gezonde evenwichtige wijze te laten functioneren hebben we een cocktail van 2
energieën nodig. Men neme 52% elektriciteit (gevoelens) en 48% chemische
reacties (emoties) en schud dat in een blender tot een heerlijke levenslust
ontstaat.
De meeste mensen echter geven
de voorkeur aan een onevenwichtige mix van 98% emoties en 2 % gevoelens. We
hebben beide energieën nodig, maar het Universum zal altijd naar evenwicht
streven, dus als wij in balans met ons Zelf en het Universum willen zijn is de
eerstgenoemde cocktail veruit te prefereren.
Heb alsjeblieft even geduld,
want deze cocktail is zware kost. De pH waarde van ons lichaam is een
microkosmos ten opzichte van het Universum/Macrokosmos.
Emoties zijn zuurrijk en
gevoelens zijn basisch, we hebben dus een zuur-base balans nodig voor het
welzijn in fysiek, emotioneel en mentaal opzicht.
Ons fysieke voertuig
wordt natuurlijk beïnvloedt door wat we consumeren en door ons verzuurde milieu.
Dat is inherent aan de Hermetische Wet: “Zo binnen, zo buiten”. Ons fysieke
voertuig wordt ook sterk beïnvloedt door de balans of onbalans tussen emoties
en gevoelens.
Als ons lichaam in een
extreem zuurrijke omstandigheid zou verkeren en wij, voor slechts 10 minuten,
ons volkomen over konden geven aan de frequenties van Onvoorwaardelijke Liefde
& Vreugde, zou onze pH waarde een evenwicht bereiken die uren of zelfs
dagen kan aanhouden… totdat onze emoties de boel weer uit evenwicht halen.
Dat evenwicht noemen we
Epifanie/Extase. Als we ons volledig over konden geven aan de frequenties van
Onvoorwaardelijke Liefde & Vreugde en die gezegende staat van bewustzijn/welzijn
konden vasthouden, zouden we ook in staat zijn door muren (materie) te lopen,
op water te wandelen en water in wijn te veranderen.
Omdat Onvoorwaardelijke
Liefde & Vreugde projecties zijn uit Hart en Geest van de Schepper/Bron
kunnen we door die frequenties te integreren ook ervaren wat het is om naar de
Hermetische Wet: “Zo boven, zo beneden” te leven.
We mogen er van uitgaan
dat de meeste mensen belang hebben bij leven in balans en harmonie, vrede en
vreugde. De sleutel daartoe is je open te stellen voor de onophoudelijke stroom
van Onvoorwaardelijke Liefde & Vreugde en toe te laten dat je die gezegende
stroom in om en door je fysieke voertuig voelt dansen.
In plaats daarvan doen we
ons uiterste best om gevoelens te creëren via emoties. Dat lukt niet, we kunnen
geen gevoelens scheppen, we kunnen ons er aan overgeven. En volledige overgave
is doodeng omdat onze emoties op hol slaan en uit balans raken.
Ik herinner me uitspraak
van Aartsengel Michaël: “Houd je gedachten en emoties in bedwang!” Michaël
heeft het niet over gevoelens… voel je de hitte?
Emoties zijn chemische
reacties op het leven, gevoel maakt dat we leven. Als dit lastig is om te
begrijpen maak ik er een typische Chuen (Blauwe Aap) parabel van.
Wij bestaan voor 60 tot
80% uit water. De experimenten van de Japanse dr. Masaru Emoto (klinkt als
Emotie) op water omvatten puur chemische reacties die ontstaan door negatieve
of positieve woorden/boodschappen op water te plakken. Uiteraard zijn er vele
deskundigen, voornamelijk linkerhersenhelft georiënteerde wetenschappers die
zijn experimenten belachelijk vinden.
Die zelfde wetenschappers
gaan wellicht ook, voor het oog van het kerkvolk, braaf naar de zondagmis. Ze
belijden hun geloof in iets wat onbewijsbaar is, en wijzen Emoto’s onderzoek af
als onbewijsbaar, want ze willen empirisch bewijs.
Die zelfde wetenschappers
kennen ook, hoop ik, regel 2 uit de Genesis: “…en de Geest Gods zweefde op de wateren.” In Johannes 1:1 lezen we bovendien: "In den
beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God".
Dus als de Geest Gods
boven water zweeft en we projecteren een positief of negatief woord op dat
water, zal de Geest navenant reageren, net zoals water reageert op het
geschreven woord van Emoto. J
De Geest Gods zal dan een
emotie (niets menselijks is hem/haar vreemd) kunnen hebben van Verdriet in
plaats van Vreugde. De Geest Gods zou dan het gevoel hebben dat zijn/haar
Onvoorwaardelijke Liefde wordt afgewezen.
We zullen enkele
deskundigen aan het woord laten, want ook hun woord is het woord van god.
Een hoogleraar aan de
Potchefstroom Universiteit in Zuid Afrika heeft een eigen definitie op het
verschil tussen emoties en gevoelens: “Een gevoel is de respons op een emotie.
Emotie is de paraplu, de mantel organisatie, die de situatie en de
interpretatie/waarneming van die situatie alsook de respons of het gevoel van
die waarneming herbergt.”
Een professor aan het
College de Notre Dame, Frankrijk doet haar inzicht ook uit de doeken: “Emoties
komen voort uit ons brein, en het brein is de software van het lichaam. Emoties
zijn het ruwe materiaal, ze komen met ons DNA mee. Gevoelens zijn de
interpretatie van dat ruwe materiaal uit ons brein en worden versterkt door
onze cultuur.”
De schrijfster van het
boek ‘Feeling Our Way’ stelt daartegenover: “Er is veel verwarring over het verschil
tussen emoties en gevoelens. Emoties zijn de expressie van onze
persoonlijkheid. Gevoelens zijn een expressie van de ziel.
Emoties zijn een
expressie van de spanning tussen de innerlijke en de uiterlijke wereld.
Gevoelens komen van de innerlijke wereld en zijn nodig om ervaren te worden.
Onze sensitieve aard, onze ziel, is de brug naar de wereld van de Geest.
Onze persoonlijkheid
(lager ego-wenslichaam) krijgt geen verbinding met de Geest, met de onbeperkte
Bron. Onze ziel is de sleutel en de poort naar de Bron.”
Voorwaar, geliefden, ik
vermoed dat het cocktail gehalte je nu draaierig maakt. Daarom concludeer ik
dat het nooit tijd is om andermans concepten af te wijzen, en dat het altijd
tijd is ze te respecteren…
Artikelen
op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste
bron: ArjunA – www.assayya.com