
Klik hier voor mobiel-versie
Ervaringen van een kleuradviseur; hoe het werkt met kleur
Zet mij in een lege ruimte met betonnen of witte muren en vraag me om een kleuradvies: ik zou het niet weten. "The sky is the limit."
Wat ik zou doen als het mijn eigen huis was, doet er niet toe, daar kies ik mijn eigen favoriete kleuren. In andermans ruimte gaat het niet om mij. Waar gaat het dan om?
Natuurlijk allereerst: de kleur-voorkeur van de klant. De gekozen kleuren moeten simpelweg mooi! gevonden worden. Ze moeten bij de klant een gevoel van ja! oproepen.
Dat is geen rationeel gebeuren, dat gebeurt gewoon bij iedereen die z'n favoriete kleur voor ogen krijgt.
Veel van mijn klanten hebben lang en veel gedubd over welke kleuren ze “moeten” kiezen. Daardoor is de vraag welke kleuren ze graag om zich heen hebben, ver van hen af komen staan. Door tijdens het kleuradvies de leiding over te geven, kunnen ze terugkeren naar wat ze mooi vinden.
En welke kleur iemand mooi vindt, ligt voor iedereen anders.
Mensen die mijn hulp inroepen, zijn mensen met gevoel voor kleur, hoe kan het ook anders. Ze zijn verdwaald in de mogelijkheden, maar wel in staat om aan te geven wat hen wel of niet aanspreekt. Ze hebben duidelijk behoefte aan een prettig gekleurde omgeving en zijn er gevoelig voor als de kleuren niet goed zijn.
Iedereen kent kleuren die gevoelsmatig tegenstaan en dat kan heel nauw luisteren. In een ver verleden koos ik in mijn eigen huis goudgeel als achtergrond bij een schilderij. Maar helaas, dat geel irriteerde me! Een nieuwe geeltint beviel wel goed, maar visite zag het verschil niet eens.
Er is veel geschreven over welk type mens van welke kleuren houdt. Interessant, maar ik houd het bij de constatering dat een kleur-voorkeur heel persoonlijk is.
En bovendien niet onveranderlijk. In drukke tijden kan ik genieten van het (rustgevende) groen in mijn dochters kamer. Beter uitgerust voel ik minder behoefte die kleur op te zoeken.
Wat een kleuradviseur kan doen, is mensen helpen zoeken. Ik stem me af op de klant en doe suggesties.
Dat afstemmen is geen mysterieus proces, maar gebeurt automatisch in andermans leefomgeving. De persoon, de ruimte, de inrichting, het gesprek, de reactie op mijn suggesties, dragen allemaal bij aan mijn beeld van wat iemand zal aanspreken. En het laatste woord ligt altijd bij de klant.
Thuisgekomen kan ik soms met verwondering kijken naar de gekozen kleuren, die ik ter plekke net zo mooi vond als mijn klant, maar nu als een vreemde keuze ervaar. Als ik weer terugkom in het betreffende huis, blijkt het daar toch te kloppen; het is goed.
Minstens zo belangrijk voor een mooi kleur-resultaat zijn de kleurencombinaties. Een kleur kan zo mooi zijn, als je hem niet goed combineert, kan hij meedogenloos veranderen in vies, zoet, oubollig of anderszins lelijk.
U dacht wellicht dat de donkere achtergrond achter de gekleurde pagina's van deze website steeds dezelfde is. Maar nee, iedere kleur vroeg om een andere achtergrond om goed uit te komen.
De perceptie van een kleur blijkt geen vast gegeven. Niet alleen de lichtval heeft invloed op hoe je een kleur ziet, ook twee kleuren beïnvloeden elkaar, of eigenlijk je kijk op de afzonderlijke kleuren.
Dus is het heel belangrijk dat die mooie kleuren die je uitzocht goed samengaan, ook met de andere kleuren in de ruimte.
Daarbij helpen is eigenlijk niet moeilijk. Al vind ik een kleur zelf niet mooi, welke kleur er mooi bij combineert, lijkt wel een objectief gegeven. Mijn klanten en ik zijn het er vrijwel altijd over eens.
Een mooie kleur doet iets, maar een mooie kleurencombinatie gaat verder. Het wordt extra persoonlijk, spannend of harmonieus.
Ook niet onbelangrijk is de plaats van een kleur in een ruimte.
Hierover zijn allerlei 'regels' bekend. Kleur zus maakt hier groter, kleur zo komt daar op je af, enzovoort.
Maar in de praktijk is iedere ruimte anders en speelt het geheel van fysieke factoren een rol bij de keuze voor een gekleurde wand. De lichtval natuurlijk, de vorm en afmetingen van de ruimte, de plaats van deuren en ramen, de plaats van bank, tafel of bed en de kleuren die je kiest. Bij elkaar vaak te ingewikkeld om algemene regels na te volgen.
Ook dit blijkt vooral een gevoelskwestie te zijn, ter plekke te ervaren.
Vaak vraagt een wand om kleur, simpelweg omdat hij door zijn locatie om aandacht vraagt, of omdat hij saai of kaal oogt. Soms vraagt hij om afleiding van iets dat hem onrustig maakt, bijvoorbeeld een (nieuwbouw-)deur. Soms wil je in een bepaalde hoek een bepaald effect bereiken, bijvoorbeeld zonnigheid inbrengen.
En sommige vlakken hebben juist wit nodig voor het ruimtegevoel of de lichtweerkaatsing.
Als de kleuren gekozen worden, blijkt het steeds weer belangrijk om ze vooral te beoordelen op de plek waarvoor ze bedoeld zijn. Door de ligging van de wand kan de kleur daar zo anders overkomen, dat je bijna niet gelooft dat het om dezelfde kleur gaat. Vaak moet alsnog een tint lichter, donkerder, grijzer of verzadigder gekozen worden.
Dit verklaart waarom je zo de mist in kunt gaan met een kleur die je uitzoekt bij de verfhandel. Niet zelden hoor ik van klanten dat ze vele liters (en euro's) verf hebben weggegooid of overgeschilderd, omdat het op de muur zo anders uitpakte. Onbedoelde verspilling waar ik buikpijn van krijg. (Had me maar eerder gebeld, denk ik natuurlijk...)
Wordt vervolgd...





