Een heel klein clubje mag erbij zijn. Bij de opnamen van live versies van nummers van de nieuwe plaat Boven. Het is behoorlijk donker, de hele studio staat vol met kaarsen en het is verboden om mee te zingen!? Het resultaat: een vreemd sfeertje in de studio in Bussum. De bank met het koeievel, waar gasten bij TMF-interviews doorgaans op zitten, ontbreekt.
"Ik zag Paskal gisteren nog in het café om de hoek", zegt het meisje naast me. Dit is het "geheim"
van Bløf, inmiddels wereldberoemd in Zeeland: het zijn gewone jongens gebleven.
Bas vertelt: "Als we optreden, doen we dat in onze gewone kleren. We doffen ons niet op, maar we trekken ook geen gescheurde spijkerbroek aan. We zijn gewoon de jongens van hiernaast, die toevallig wat leuke muziek maken" (in: Rijden door de nacht, 1999: 95).
Ze zitten gewoon liedjes te spelen met elkaar ... met ons erbij. Nu ja, dit is vandaag wel erg dichterbij dan ooit ;-)
Heel veel later
zijn ze dat "gewone jongens" en "Zeeuwse band" 'n beetje beu. |
tje's
