VOORAF
In memoriam: ADRIE (Adriaan Marinus) QUAAK (1939-2013) Sommige boeken uit mijn Zeeland-collectie komen op de weegschaal terecht. "Watersnood" bijvoorbeeld van Kees Slager (4,4 kg) of "De Zeeuwse streekdrachten 1800-2000" (2,2 kg). Hun letterlijke gewicht rechtvaardigt een dergelijke oneerbiedige handeling. Een heel klein boekje echter kan ook veel gewicht krijgen. Dat is het geval bij "De Zeeuwse streekdrachten in de 21ste eeuw" van A.M. Quaak. Het was
indertijd bij de presentatie van grote broer "De Zeeuwse streek- drachten" in 2005 een relatiegeschenk. Ik kreeg een exemplaar van Adrie toen ik hem op 21 april van het vorig jaar in Kamperland ontmoette.
Hij keek mij een beetje streng aan toen ik voor de tweede keer langs zijn tafeltje schuifelde. "Ik heb dat boek al", zei ik toen Adrie mij een folder wilde geven. "Dat kan niet", antwoordde hij, "het is er nog niet". Er ontstond een prettig gesprek. Adrie vertelde dat hij fondsen zocht voor een vervolg. Was in het standaardwerk van 2005 het verleden vastgelegd, met de nieuwe uitgave zou het vizier op de toekomst gericht worden. Het moest een patronenboek worden voor het maken
van replica's en dat als bron kan dienen van ideeën voor een eigentijdse kledingstijl. Een enorme (en kostbare) klus, volgens Adrie, "want streekdracht is altijd maatwerk geweest, geen confectie - en die maat, die werd ook wel opgemeten met een strookje krantenpapier".
Het 24 pagina's tellende boekje dat ik van hem kreeg, heeft als ondertitel: "Een oproep voor de toekomst van cultureel erfgoed". Adrie deed die oproep "met respect en kritiek, bewondering en spot, toekomstverwachtingen en welgemeende goede raad". Hij schrijft het prachtig te vinden als vrouwen de typische Walcherse zwarte jakjes gewoon als onderdeel van hun moderne kleding dragen of mannen het ondervest óver hun shirt, zoals de televisiekok van Omroep Zeeland ooit deed. Studenten
die in Arnemuiden een boerenboezeroen kopen, zijn in Adrie's ogen genieters die de streekdracht eer aandoen. Maar o wee degenen
die na het zien van een plaatje en het horen van een praatje denken te weten hoe het hoort!
Adrie was een hartelijke man en ware "ambassadeur-in-dracht". Hij overleed op 14 februari op 73-jarige leeftijd. Ik hoop dat het patronenboek er komt!
Kapitein Otje, Amsterdam, 15 februari 2013
Het heeft even geduurd maar dat boek is er nu:
|