op bezoek bij quiltgroep de vlijtige liesjes

mariël otten© 2013-03-04 [txt;img]

Ik zag ze voor het eerst op 2 augustus 2007 in de Catharinakerk. Ik had nog niets met "quilts" en heb waarschijnlijk niet eens goed gekeken naar de tachtig exemplaren die in de kerk te zien waren. Ik maakte foto's van die met het dorp erop - dat vond ik grappig en bijzonder: Zoutelande-in-lapjes.

Daarna kwam ik steeds meer quilts tegen: lappen met een heel levensverhaal erop, eentje waarop kinderen en kleinkinderen zich hadden uitgeleefd, een beddesprei enzovoorts. Mijn belangstelling was gewekt.

Tijdens de kunstroute van 2012 ging kapitein Otje op zoek naar quiltgroep De Vlijtige Liesjes uit Zoutelande. Onderweg naar boerderij annex bed-en-broodje Op 't Nieuwe Hof in Meliskerke oefenen: kwilt niet kilt, dat is een Schots rokje!

Maart 2013 ben ik er bij: op de maandelijkse bijeenkomst van De Vlijtige Liesjes in De Wegwijzer. Vijftien Liesjes die zich afvragen wat ik daar kom doen, want op "Kom jiê d'r ook biê?" moet ik toch "nee" zeggen. Ik voel me computer-muis die spelden-muis ontmoet en kennis maakt met een "thread slot", 'n ontzettend handig apparaatje waardoor het oog van de naald moeiteloos gevonden wordt.

Ik geniet mee van de koffie, taart, paaseitjes en mag foto's maken. Dit pas echt bijzonder: vijftien dames die besmet zijn met het quilt-virus. In dit gezelschap heeft het woord lapmiddel een geheel "eigen" en positieve betekenis gekregen.

De tekst gaat verder onder de foto's.

Quiltgroep De Vlijtige Liesjes is ontstaan in 1990. De groep bestaat uit vijftien Liesjes waarvan zes van het eerste uur. Ze wonen allen op Walcheren en komen elke maand bij elkaar in De Wegwijzer in Zoutelande, waar ze ervaringen uitwisselen over alles wat met quilten te maken heeft.

Op hun website - waar ook de foto rechts vandaan komt - lees ik dat het geen vereniging is, maar een groep dames die met het "quiltvirus" is besmet. Ze hopen dat de besmetting chronisch is, want er zijn genoeg "lap"-middelen.

Aan liefhebsters geen gebrek. De groep was al eens beduidend groter dan vijftien, maar dat bleek teveel van het goede op de maandelijkse bijeenkomsten. Nu houden ze het bij vijftien en omdat een van de Liesjes op de maandag dat ik erbij zit wegens drukke werkzaamheden haar vertrek aankondigt, is er plaats voor een nieuw Liesje. De aankondiging maakt indruk: een Liesje stapt niet zomaar op.

De maandelijkse bijeenkomsten zijn gezellig maar er wordt ook serieus en hard gewerkt. Als de koffie, thee en lekkernijen op de tafel staan, worden de notulen voorgelezen, mededelingen gedaan en krijgt iedereen bij rondvraag de gelegenheid om iets toe te voegen. Er worden gegevens uitgewisseld over aankomende quiltdagen, sommigen laten nieuw werk zien en iemand heeft magazines meegebracht die kunnen worden ingekeken. Vervolgens gaat iedereen aan de slag.

Quilts van De Vlijtige Liesjes zijn regelmatig te zien op tentoonstellingen. Zo is er bij elk nieuw lustrum wel een thema-expositie. In 1995 "Bloemenmandjes", in 2000 "Walcheren", in 2005 "Japan" en in november 2010 werd het twintigjarig bestaan gevierd met een tentoonstelling rond het thema "Seizoenen".

In 2008 werd voor het eerst deelgenomen aan de kunstroute die dat jaar voor het eerst in Zoutelande werd gehouden. Voor de editie in 2012 werd een serie quilts van 75x75 cm gemaakt waar steeds dezelfde stofjes in verwerkt zijn. Het thema voor dit jaar is "Huisjes". Vandaag worden foto's gemaakt voor de nieuwe folder van de "Kunst aan de Kust"-kunstroute.

Een ander project waar de groep aan werkt is "Kalenders". Nu en dan worden ook groepsquilts gemaakt te verloren voor een goed doel, bijvoorbeeld Artsen zonder Grenzen (in 1994) of Stichting Zeeland helpt Polen. Ook dat is bijzonder want het is, zoals een Liesje opmerkte: "Quilts zijn net als kinderen. Je hebt er zo hard aan gewerkt dat je er moeilijk afstand van kunt doen".

Oranjekoorts in Zoutelande