Kapitein Otje [Het dorp Zoutelande] Johannes de Naaier en de Willibrordusput

De kans dat Willibrordus in Zoutelande met zijn stok op de grond sloeg en dat er plots water omhoog kwam, is net zo groot als dat u gehoord hebt van Johannes Wittewrongel. Dat laatste komt misschien omdat zelfs in zijn eigen tijd niemand de echte naam van Johannes gebruikte. Iedereen op het dorp kende hem als Johannes de Naaier. Deze nettenbreier woonde in een barak op de Hoogte, vlakbij de Willibrordusput, toen nog ingekapseld in de duinen. De barak is daar in de Franse tijd geplaatst als legering voor dertig soldaten. Voor bewoning was de barak eigenlijk niet geschikt, maar waar armoede heerst, is men niet kieskeurig.

Johannes de Naaier kon vanuit zijn raampje zien als er een rijtuig met bewonderaars voor de Willibrordusput stopte. Hij had dan ineens water nodig en vertrok, gewapend met een emmer, naar buiten. Hij vertelde dan aan wie het maar wilde horen dat Willibrordus tijdens zijn bezoek in 694 aan Zoutelande een gezicht had gezien dat hem de opdracht gaf op deze plek een put te graven. Voor dit prachtige verhaal ontving Johannes graag een kleine geldelijke beloning. Onder de indruk gingen de bezoekers meer dan eens naar huis met een kleine fles gevuld met water uit de put. Het was echter brak en zeker geen drinkwater.

Waarom Johannes "De Naaier" werd genoemd? Wie kan het nog vertellen? Misschien vanwege dat nettenbreien. Als het getij geschikt was, kon men hem tussen de eerste en vierde palenrij zien vissen met een sleepnet. Hij was ook koeienwachter en later, toen hij in het Armenhuis in de Smidstraat terecht was gekomen, ging hij straten vegen - als tegenprestatie voor opvang en verzorging. Johannes de Naaier overleed op 1 maart 1917.

Jeremias A. Verstraate en Johannes Wittevrongel (rechts) buurmannen van de barak (Jonker, p 9)

Joh. aan het nettenbreien (Jonker, p 22)

Joh. Wittevrongel en W. Bommeljé als koeienwachters (Jonker, p 43)

Beetje naïef van kapitein Otje om te denken dat niemand ooit van Johannes de Naaier gehoord had.
Op 10 mei 2014 meldde een achterkleinzoon zich!
Deze Peter Izeboud, zoon van Evert Izeboud († 2006), zelf zoon van Evert Izeboud († 1978) schreef: "Mijn grootvader was gehuwd met Paulina Wittevrongel, dochter van de door u vermelde Johannes".
De achterkleinzoon die allang niet meer in Zeeland woont, kende het boekje van Jonker nog niet. Dus ik scande de foto's van zijn overgrootvader in en stuurde hem de info. Als dank ontving ik het overlijdensbericht (rechts) en executieverkoop van de winkel (rechts).

Bron: J. Jonker, Zoutelande in de vooroorlogse jaren, Repro-Holland, Alphen aan de Rijn 1974

Jasper Leun, de geus van Zoutelande