Koninklijk onderscheiden in 2020

Frans, Con en ik ‘gekten’ erover nadat Con in december 2017 zijn meer dan welverdiende koninklijke onderscheiding kreeg. Frans (+ 2020) had er al een, en we gingen op woensdag heel vaak samen wandelen. Ik als enige ‘zonder’.
Uit geheel onverwachte hoek ‘kwam dat goed’ in april 2020. 


We stonden op Koningsdag 2020 - vrijdag 24 april met driekleur en oranje wimpel al in de top van onze vlaggenpaal - klaar om op de fiets asperges te gaan kopen. En ik zag onze burgemeester mevrouw Dassen in haar blauwe Fiat 500 voorbijrijden en een straat verderop indraaien. Dacht nog: ‘Die heeft zich verreden en gaat daar draaien.’ Een tel later in mijn film van die dag, komt Jean Noël met een grote bas op mij af gelopen en zegt: ‘He Wim nog niet weggaan’. Vlak daarachter liep mevrouw Dassen samen met haar secretaresse mevrouw Wetzelaer - met de bloemen - en Frank met zijn bas-saxofoon, sloot deze rij.

Op Koningsdag is dat een 'Oh-oh-situatie’. Ik voelde het aankomen ... En jawel, mevrouw Dassen begon haar toespraak met 'Het heeft zijne majesteit behaagd...'.

Wat volgde was haar toespraak over het waarom van mijn koninklijke onderscheiding, het Wilhelmus - heel mooi op ‘maar’ 2 instrumenten - bloemen en een ‘Lang zal hij leven’.

Allemaal in corona-stijl - dus op afstand.














Klik op de foto voor het filmpje van mevrouw Dassen.


Aanvragers

Mijn onderscheiding bleek geïnitieerd door Hein Jansen en Martin van de Weerden, twee vrienden uit Brunssum resp. Heerlen die ik ontmoette bij het onderzoek, de planning, de onthulling en de jaarlijkse herdenkingen bij het Lancaster-monument in Schinveld; daar voor vijf gesneuvelde Australische bemanningsleden van het 460 RAAF squadron. Dat was mijn eerste ervaring met onderzoek naar vliegtuigbemanningen uit de Tweede Wereldoorlog, het plannen van een gedenkteken, een onthulling en een herdenkingsdienst daarbij en allemaal erg nuttig voor de volgende twee; het monument voor de B17-bemanning en het nieuwe monument voor de Lancaster-bemanning. Deze staan beide op het RK kerkhof in Eygelshoven.


Waarom gekregen

Dit zijn de gepubliceerde redenen waarom mij deze eer te beurt viel:
‘Wim Slangen (65) stelt op diverse manieren zijn kennis over slachtoffers van WOII beschikbaar aan derden. Daarnaast informeert hij ook zijn wereldwijde contacten over zijn bevindingen en betrekt hij jongeren bij dit onderwerp door op met name basisscholen scholieren te betrekken bij herdenkingsactiviteiten en les te geven over dit onderwerp. Verder heeft hij bijgedragen aan de realisatie van diverse monumenten zoals in Eygelshoven op de begraafplaats een monument ter ere van de crew van de Amerikaanse bommenwerper A/C 42-3436.


De uitreiking op 3 juli

Door alle corona-regels werd de uitreiking op 3 juli geplaatst. In een klein gezelschap van drie decoranussen en ieder vergezeld van drie eigen gasten werden we op het gemeentehuis van Kerkrade verwelkomd door mevrouw Dassen en weer met mooie koper-muziek.

De partner/vriend/vriendin van de decorandus mocht hem/haar de koninklijke onderscheiding opspelden: Marjo in mijn geval. Na de toespraken gingen onze burgemeester en wethouders Schlangen en Bejas om beurten aan tafel bij de decorandus en zijn/haar begeleiders in gesprek.
Een mooie intieme uitreiking.

Daarna hebben Marjo, Marianne, Con en ik thuis nog een lekker glas op mijn koninklijke onderscheiding gedronken, en kon die weer in de doos. Het ‘draaginsigne’ zit nu bij-de-hand op mijn colbertje. Ben alleen niet zo een colbert-drager.





Koningsdag 2022
In 2020 was dat de dag dat 'het zijne majesteit behaagde' mij... Op Koningsdag in 2022 was ik daarom te gast bij onze burgemeester, mw Dassen, toen zij alle laureaten van 2020, 2021 en 2022 ontving. Samen gingen we op de foto.

Een lintje met drie momenten, dat heeft niet iedereen; de publieke aankondiging, de uitreiking en de gezamenlijke ontvangst op het stadhuis. Een weer met mooie muziek.

































Terug naar de start