De crash van Homer L Young in Chevremont

In de serie ‘Kerkrade Onderweg’ zijn intussen een aantal crashes van geallieerde vliegtuigen in de 2de wereldoorlog beschreven: de P-47 Thunderbolt in de Bokstraat, waarbij ook inwoners slachtoffer werden, de Lancaster in Bleijerheide en de B-17 in Eygelshoven, waarbij 6 respectievelijk 5 bemanningsleden het leven lieten voor onze vrijheid.

In Eygelshoven is ook een Lancaster neergestort en in Chevremont nog een andere P-47. De Amerikaanse piloot van die P-47 kwam er met zijn parachute op tijd uit. In de Lancaster in Eygelshoven stierven 5 Canadese en 2 Britse jongemannen. Beide machines stortten hier neer na onze bevrijding in het najaar van 1944; nu 75 jaar geleden.


Read the English version


De eerste P-47 crash in Kerkrade

Op de zonnige maar frisse morgen van 28 oktober 1944 staat de P-47D-27-RE Thunderbolt (Bliksemflits) van de Amerikaanse 1Lt Homer Leroy Young klaar op de vliegveld van Sint Truiden (B). Zijn 493e Fighter Squadron heeft daar haar basis sinds de Duitsers er midden september 1944 zijn weggejaagd. Na het opruimen, nemen de Amerikanen het vliegveld op 5 oktober weer in gebruik. Die 28ste oktober ligt Young zijn doel bij Geilenkirchen, ten noorden van Aken; de na drie weken van zware gevechten veroverde Duitse Rijksstad.

Bron foto: USAAF Class Book Project / Arie-Jan van Hees / Klas 43-E Brooks Field, Texas.

Hij start die dag vanaf hetzelfde vliegveld als waarvandaan NJG1-piloot Hauptmann Johannes Hager kwam die op 31 december 1944 de Britse Lancaster ME647 neerschoot die bij Eygelshoven neerkwam. Het Duitse NJG1 was er sinds mei 1941 gelegerd. Het vliegveld Sint-Truiden ging zo van hand to hand.


















P-47D # 44-33204 of 48FG/493FS. Not Lt Young’s P-47!

Source photo: USAFHRA Photo - USAF Photo from the United States Air Force Historical Research Agency, Maxwell AFB Alabama From "History and Units of the United States Air Force". G.H.J Scharrings, European Aviation Historical Society, 2004.


Maart 1944 - Ibsley - USAAF Station AAF-347

Eind maart 1944, kwam Young met zijn P-47 squadron aan boord van de Queen Mary in Schotland. Vandaar ging het squadron met de ’s nachts verduisterde trein naar het Zuid-Engelse Ibsley, en daar meteen aan de slag voor de voorbereidingen van de invasie. Het squadron gaat vanaf de ‘USAAF Station AAF-347’ in Ibsley verder met het rigoureuze trainingsprogramma zodat ze alle kwaliteiten van hun P-47’s als jager en bommenwerper kunnen gaan inzetten.

In de loop van de volgende maanden neemt het aantal vluchten gestaag toe en op 20 april 1944 vliegt het squadron zijn eerste gevechtsmissie; een saaie vlucht over de dan nog door de Duitsers bezette Franse kust. 


6 Juni 1944 - Invasie

Bij de invasie op D-Day zijn ze ook van de partij. Ze gooien bommen op bruggen, geschutbatterijen en spoorlijnen, mitrailleren treinen en maken verkenningsvluchten voor de nog langzaam maar zeker oprukkende grondtroepen tijdens de Operatie Overlord.

Op de 12de juni weet Young zijn eerste Luftwaffe-vliegtuig neer te halen. Hij doet dat samen met een andere Amerikaanse piloot en ze krijgen ieder een ‘halve overwinning’ toegewezen.

De Old Hickory Divisie - die Kerkrade gaat bevrijden - kwam een dag eerder aan in Frankrijk.


Dat Normandië op de Duitsers veroveren niet vanzelf gaat, blijkt onder andere uit een bericht waarin Young op 15 juni 1944 het neerschieten van zijn vleugelman Reid in de “Blue Flight” op de 10de juni beschrijft. Reid landt in dan nog bezet Duits gebied bij Bonnebosq.



















Bron kaart: Library of Congress - World War II Military Situation Maps - June 10th 1944















Bron: MACR 5702 en 6672 van NARA (USA).


18 juni - Eerste vliegveld op vasteland: Deux Jumeaux

Vlak daarna - op de 18de juni 1944 - landt Young de eerste keer op het Europese vasteland. Zijn provisorische basis bij Deux Jumeaux (ALG A-4) ligt vlakbij het beruchte Amerikaanse landingsstrand Omaha Beach. 
















Bron kaart: Library of Congress - World War II Military Situation Maps - June 18th 1944.

De ‘propellors’ zijn zgn. ALG’s. In de cirkel ALG-4 bij Deux Jumeaux.

De 1500 meter lange startbaan is gemaakt van ‘Square-Mesh Track’, een dik gaas dat simpelweg over de weilanden werd uitgerold.

















P-47 Thunderbolts van de 48th Fighter Group staan klaar voor de start op Deux Jumeaux Airfield.

Vanuit Deux Jumeaux ondersteunen ze met hun Thunderbolts met als herkenningsletters ‘I 7’  de grondoperaties van het Amerikaanse 1e leger als dat in onze richting oprukt. Om elkaar in de lucht - en ook vanaf de grond -  goed te herkennen, had ook zijn P-47 een rood geruite neus (kleur-kenmerk van de 48e Fighter Group) en een blauwe staartvin (kleur-kenmerk van het 493e Fighter Squadron).

Op 29 augustus is het front van het Amerikaanse 1e leger dermate opgeschoven, dat ze kunnen gaan starten en landen in Villacoublay; een echt vliegveld dat net ten zuiden van Parijs ligt. ‘Waarheen voor R&R?’ zal daar weinig tijd vergen. Daarna volgt op 16 september het vliegveld in Niergnies bij het Noord-Franse Cambrai.


16 september - Niergnies en Baneheide

De Amerikaanse grondtroepen van de Old Hickory Division zijn op 16 september al in Bocholtz-Baneheide (NL). Zo’n 10 km van Kerkrade; dik 220 km ten noord-oosten van Cambrai. 

Die dag stoppen de mannen van het 3e bataljon van het 120 Infanterie Regiment aan de spoorwegovergang bij de hoeve de Scholtissenhof. En een dag later werd Kerkrade-West door hen bevrijd.

Diezelfde dag start de Operatie Market Garden en luitenant Young en zijn squadron ondersteunt daarbij de luchtlandingen bij Nijmegen en Arnhem. Hij bombardeerde mogelijk begin oktober 1944 ook de bunkers aan de Worm bij Rimburg vooraf aan de inval in Duitsland en vloog zeker ook ondersteuningsvluchten bij de daarop volgende slag om Aken die van 2 tot 21 oktober duurde en waarbij 3.000 man van de Old Hickory stierven of gewond raakten. En wellicht zag hij vanuit de lucht ook de evacuatie van de Kerkradenaren en weer later hun bevrijding.

Bron foto: Wim Slangen; plaquette op muur Scholtissenhof


Met al zijn vluchten heeft hij beslist bijgedragen aan de snelle afloop van de oorlog in onze streek. Door zijn inzet zijn de Duitsers eind september 1944 eindelijk weg uit Zuid-Limburg. En eind oktober zijn de geëvacueerde Kerkradenaren allemaal weer thuis.


Crash op 28 oktober 1944

Maar de oorlog gaat daarna ‘gewoon’ door. En daarom staat zijn P-47 op die zaterdag 28 oktober weer volgetankt en afgeladen met munitie en bommen en klaar op Sint Truiden. Hij gaat die dag een ‘dive bombing and strafing mission‘ uitvoeren in Duitsland; vanaf een lage vlieghoogte bommen gooien en de vijand op de grond aanvallen met zijn raketten en mitrailleurs. Daarvoor heeft hij 3.400 stuks munitie voor zijn acht mitrailleurs, 10 raketten en 900 kg bommen aan boord; het past allemaal in en aan zijn bere-sterke Thunderbolt. En het is eindelijk weer goed vliegweer en ook hoogste tijd om er weer op los te gaan en de Amerikaanse grondtroepen van de Old Hickory te ondersteunen.

Tussen Geilenkirchen en Immendorf vliegt Young op een kruispunt af om dat te bombarderen, maar daar gaat het mis. Dat bombarderen lukt hem, maar daarna krijgt vanaf de grond de volle laag van de Duitse FLAK en probeert hij zijn kreupele P-47 nog terug te vliegen naar het westen, naar bevrijd gebied. Dat lukt hem maar net, want zijn vliegtuig stort uiteindelijk rond 9.30 uur neer. Midden in Chevremont, maar gelukkig zonder slachtoffers.















Bron kaart: Library of Congress - World War II Military Situation Maps - October 28th 1944.

Vierkant = basis St-Truiden (B); cirkel = bij Immendorf (D); ster = Chevremont (NL).


Gregor Brokamp

Gregor Brokamp schrijft in zijn bevrijdingsdagboek - dat opgenomen is in ‘Kerkrade Onderweg III’ - dat het vliegtuig neerstortte ‘achter de winkel van Wetzelaer en langs de zaal van wed. Sporken’. Ook meldt Brokamp in zijn dagboek dat de piloot gewond aan zijn parachute geland was op het Olmenplein. En ook dat het vliegtuigwrak nog een tijdje brandde en de boordmunitie ontplofte.

De Amerikaanse MP’s zorgen ervoor dat de gewonde Young naar het lazaret wordt afgevoerd en later dat het uitgebrande wrak wordt opgeruimd.

Bron foto: website Niek Brokamp: Sporen in het landschap.

De verwonding van Young was een gebroken been. Hij wordt naar het 15e General Hospital in Luik afgevoerd en de 31ste oktober naar een hospitaal in Parijs en gaat na zijn genezing weer terug naar zijn eenheid. Het 15e General Hospital was toen gevestigd in het Belgische militaire hospitaal in de voormalige Laurentiusabdij van Luik.

Op het Olmenplein parkeerden ook enige tijd de een-motorige Piper Cubs van de Amerikaanse artillerie-waarnemers. Ze startten en landden in weilanden aan de Berenbosch. Landde Young aan zijn parachute tussen deze geparkeerde ‘Cubs’?

In het in 1994 uitgegeven boek “Kerkrade en de tweede wereldoorlog 1937-1947” staat op pagina 205 een overzicht van incidenten na de bevrijding. Als tweede staat er dat bij 28 oktober 1944 ‘Amerikaans vliegtuig neergestort in de Noorderstraat in Chevremont’ en als tweede ‘bominslag in de Krichelbergsweg’. Maar er blijkt geen samenhang. Want bij nader onderzoek in het Gemeentelijk Archief bleek dat er maar liefst drie bommen insloegen aan de Vloedgraaf - waarvan een blindganger - maar dat die één dag later insloegen - op 29 oktober 1944 - en ook op een ander tijdstip; rond 11.40 uur.


Noorderstraat

Het bijpassende archiefstuk bij de Gemeente Kerkrade beschrijft de crash-locatie (in de Lückerheidestraat en deels in de tuin van de concertzaal Wed. Wetzels), het tijdstip (9.40 uur) en dat de piloot zich wist ter redden met zijn parachute.

In oude aantekeningen wordt als crash-locatie ook de Noorderstraat genoemd. Deze straat ligt op het traject van de huidige Nassaustraat; het deel tussen de Toupsbergstraat en de huidige Van Gronsveldstraat (die heette in oktober 1944 Steegstraat).

Bron plattegrond: website KGV.nl - Gemeente Archief Kerkrade.

Identiteit piloot pas in 2018 bekend: 1Lt Homer Leroy “Jack” Young

Arie-Jan van Hees (USAAF Class Book Project-Margraten) vond de naam van de piloot en ook diens foto in het Pilot Class Book 43-E Brooks Field, Texas. Dhr. Van Hees achterhaalde ook dat 1Lt Young tot het 493e Fighter Squadron behoorde en door welke oorzaak zijn P-47 aan haar einde kwam. Hij publiceerde dat samen met Peter Grimm in het Bulletin Air War 1939-1945, Uitgave no. 387, 44ste jaargang, aug-september 2018 van de SGLO.

Zie het knipsel onder aan deze pagina.

Terwijl ik aan de slag was met dit verhaal en mailde met dhr. Van Hees over details

kwam ook het serie-nummer (s/n) van Lt Young zijn P-47 aan de orde. In deel 5 van "Losses of the 8th and 9th USAAF" staan op pagina 409 twee neergeschoten P-47’s gemeld op 28-10-1944. 

De een is de P-47 van Lt Milbern A. Quintana die 1 km ten westen van Schimmert crashte. Lt Quintana sterft omdat hij zijn parachute niet opentrok. Waarschijnlijk omdat hij bewusteloos raakte nadat hij tegen het hoogteroer van zijn P-47 was geklapt bij het verlaten van zijn toestel. Lt Quintana ligt op  Henri-Chapelle (B) begraven.

Wiens P-47 welk s/n had is nog onduidelijk.


Homer Leroy Young persoonlijk

Mijn verder naspeuren leverde dit nog op: Homer Leroy (Jack) Young werd op 1 augustus 1920 geboren in North Fox, Lincoln County, Oklahoma. Zijn ouders waren William J Young en Martha J Crites. Hij had 3 zussen en 2 broers.

In 1940 werkte Homer van huis uit als landmeter bij de Civilian Conservation Corps (CCC); een onderdeel van het New Deal-programma van president Franklin D. Roosevelt om ongetrouwde mannen aan het werk te zetten.


Op 6 januari 1942 ging hij in dienst bij het Army Air Corp in Oklahoma City - krijgt daar reg.nr. O-676705 en zijn vliegopleiding - en verliet de luchtmacht als  kapitein-vlieger op 29 april 1946.

Een jaar eerder op, 14 oktober 1945, trouwde hij met Betty Jo Mitchell in Brownsville, Cameron County, Texas. Niet zeker is, of er kinderen uit dit huwelijk zijn geboren. Van de foto op ‘Findagrave’ zou je kunnen concluderen dat er ten minste een kind is/was; want het bloemstuk op Homer Young’s graf is voor ‘DAD’. Mw Carri Cook bevestigde die conclusie; bij haar is een dochter bekend.

Young stierf op 73-jarige leeftijd op 1 februari 1994 in Enid, Garfield County, Oklahoma en ligt begraven op de Black Cemetery in Stroud, Lincoln County, Oklahoma.

Bron informatie: Phil Sutton, vrijwilliger bij de Oklahoma Historical Society.

Bron foto: Findagrave - Cari Cook; zij is getrouwd met een achterneef van Homer Leroy Young.



De Old Hickory Divisie en Kerkrade

Luitenant Young ondersteunde de soldaten van de Old Hickory tijdens hun op mars door West-Europa. Het 120ste Regiment Infantry van de Old Hickory Division bevrijdde Kerkrade-West op zondag 17 september en trok het geheel ontruimde Kerkrade-Centrum en Kerkrade-Oost binnen op donderdag 5 oktober 1944.

De hele Kerkraadse bevolking was op maandag 25 september geëvacueerd naar bevrijd gebied. Pas op 23 oktober 1944 - na de val van Aken - mochten ze naar huis. En op de 28ste komt Young waarschijnlijk het dichtstbij de soldaten van de Old Hickory op de grond die hij eerder steeds alleen vanuit de lucht zag en ondersteunde.

Het Ambachtsplein werd op zondag 25 februari 1945 ‘omgedoopt’ in het Old Hickory-plein om de bevrijders van Kerkrade te danken en te eren. Het monument dat een Amerikaanse infanterist uitbeeldt, werd in september 1994 op dat plein toegevoegd.


Het 119de van de Old Hickory Divisie dat Eygelshoven bevrijdde

‍                                                   

Roosevelt's SS-troepen

In totaal was de Old Hickory Division 282 dagen actief aan het West-Europese front. Al snel kregen ze - vanwege hun enorme gevechtskracht - van de Duitsers de bijnaam “Roosevelt's SS-troepen". Ze vochten zich een weg vanuit Normandië via Noord-Frankrijk, onze regio's, het Rijnland, de Ardennen en de Elzas naar Maagdenburg, waar ze in mei 1945 de Russen ontmoetten. Hun verliezen waren zwaar: 3.003 Amerikaanse jongens stierven in de strijd, 906 raakten er vermist en 13.376 raakten gewond, waarvan er 506 later stierven.

Ze ontvingen 6 Medals of Honor, 5 Major Battle Stars en ongeveer 20.000 Purple Hearts voor hun bijdrage aan de strijd om West-Europa. Ook voor onze vrijheid.

Bron: Wikipedia and KGV.nl.

Bron foto plaquette onder ‘Amerikaanse Infanterist’: Wim Slangen.



De P-47 Thunderbolt

De  Republic P-47 Thunderbolt was een solide gebouwde Amerikaanse jager/bommenwerper die op ‘een tank’ bijna 1.300 km kon vliegen. Na de invasie in juni 1944 ondersteunden ze de de oprukkende US-grondtroepen.

Daarvoor begeleidden ze vooral de grote Amerikaanse bommenwerpers als die naar Duitsland vlogen om daar industrieën te bombarderen.

De P-47 in het kleurschema van de 48FG/493FS: rood geblokte ‘cowling’ (motorkap) en blauwe staartvin. Verder de letters/cijfers ‘I 7’ en  het squadron-embleem onder de cockpit.
















Gebruik: Jachtbommenwerper / jager

Motor: 1x Pratt & Whitney R-2800-59 Double Wasp

Vermogen: 2.535 pk

Snelheid: 695 km/uur

Plafond: 12.500 meter

Bereik: 1.290 km

Gewicht: 7.940 kg (leeg 4500)

Vleugelbreedte: 12,43 meter

Lengte: 11,02 meter

Vleugeloppervlak: 27,87 vierkante meter

Bewapening: 8 x 12,7 mm mitrailleurs

Bomlading: 1.135 kg (900)

Raketten: 10 x 127 mm


Het Amerikaanse 493e fighter squadron werd in 1941 opgericht en bestaat nog steeds.


Het artikel waarmee bovenstaand verhaal begon

Bron: Bulletin Air War 1939-1945, Uitgave no. 387, 44ste jaargang, aug-september 2018 - SGLO.




































Terug naar de start





‍                                        




‍ 

‍ 

‍