index liedjes

muziek The Nits - J.O.S. Days (1987)

It’s a family tradition
To play in football team
I have nephews, dumb but tall
Who, still foetus, kicked the ball
I’ve got flat feet and my knees are weak

‘Iedere Hofstede voetbalde bij JOS’ stond in 2014 boven een artikel in de Volkskrant. Verslaggever Iwan Tol keerde met zanger Henk Hofstede van The Nits terug naar de plek waar hij in zijn jeugd vrijwel elk weekend te vinden was: voetbalvereniging J.O.S. in Amsterdam.
In 1987 schreef Hofstede ‘J.O.S. Days’ over zijn ‘voetbalcarrière’ bij de vereniging waarvan zijn opa Jacob één van de oprichters was. ‘Ik bakte er niets van’, vertelde Hofstede over de proeftraining die hij moest afwerken. Platvoeten en zwakke knieën zorgden ervoor dat hij de test niet doorstond. De eerste Hofstede die niet het shirt van JOS droeg was geboren.
Zelf lag hij daar overigens niet wakker van: ‘Ik wilde muzikant worden. De opkomst van The Beatles was voor mij sensationeler dan het debuut van Johan Cruijff. Alleen voor mijn familie kwam het als een schok. Iedere Hofstede voetbalde bij JOS, behalve ik.’
Zijn vader en broers hadden een bouwbedrijf, maar hij had andere plannen. Hij richtte in 1974 The Nits op. De band ontvangt ook nu nog lof, zowel in binnen- als buitenland. In 1987 speelden zij hun album ‘In The Dutch Mountains’ live in de studio in en op dit album stond onder meer ‘J.O.S. Days’, dat in de Top 40 niet verder kwam dan een 23e plaats. Hun grootste hit scoorde de band overigens in 1983 met ‘Nescio’ (plek 8).
Erkenning kregen en krijgen zij voldoende, onder meer van de inmiddels tot JOS Watergraafsmeer gefuseerde voetbalvereniging. Daar klinkt ‘J.O.S. Days’ nog steeds voor aanvang van elke thuiswedstrijd uit de speakers. ‘Het is mooi om te zien dat het nummer een ander leven heeft gekregen dan ik zelf ooit had bedacht’, zei Hofstede tegen de Volkskrant.
Het oorlogsmonument waarover hij in het nummer zingt, bestaat overigens niet meer. Dat verdween op de een of andere manier toen de voetbalvereniging tijdelijk naar de Bijlmer moest verhuizen. Er werd nog een vergeefse poging ondernomen om het terug te vinden, maar het monument voor de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog leeft alleen verder in het lied van The Nits.
Hofstede: ‘De verdwijning moet een tragisch misverstand zijn geweest. Dat monument was niet een paar stenen, het was een heel bouwwerk. Je dierbare zal er maar op hebben gestaan.’




Index liedjes