Inleiding:
Aanvallen van bewustzijnsverlies of
bewustzijnsdaling duiden op een gestoorde hersenfunctie als er geen sprake
is van slaap.
Bewustzijnsverlies treedt op wanneer de zuurstofvoorziening
van het hersenparenchym ( het werkzame weefsel van de hersenen) daalt
onder 50% van de normale rustwaarde.
Daar de hersenfunctie direct
afhankelijk is van het glucose aanbod, leidt ook hypoglykemie ( te laag
glucose gehalte van het bloed ) tot een bewustzijnsstoornis.
Een acute
cerebrale ( de hersenen betreffende ) circulatie stoornis, die het gehele hersenparenchym betreft, b.v. door een hartstilstand, leidt tot
bewustzijnsverlies na circa 10 seconden.
Tijdens narcose wordt
bewusteloosheid bewerkstelligd door een interferentie met het
celmetabolisme. Ook ontstaat bewusteloosheid door een functiestoornis van
de formatio reticularis
(systeem van structuren in de hersenen, welke
van belang zijn voor de instandhouding van het bewustzijn), b.v. door een
schedeltrauma of een circulatie stoornis.
Bovenbeschreven toestanden hebben
met elkaar gemeen dat de elektrische activiteit sterk verlangzaamd of
zelfs geheel verdwenen is, met uitzondering van bepaalde stadia van de
narcose.
In tegenstelling tot deze vormen van
bewustzijnsstoornissen staan de vormen van acute bewustzijnsdalingen die
berusten op epilepsie.
Deze gaan gepaard met overmatige cerebrale
activiteit, verhoogd celmetabolisme en versterkte cerebrale circulatie.
Epilepsieën
Definitie:
De klinische verschijnselen van
epilepsie zijn het gevolg van paroxismale (in aanvallen optredende) veranderingen van de elektrische activiteit van de hersenen ,
resulterend in een aanval
( insult ) waarvan de verschijnselen afhangen
van de lokalisatie, de verspreiding en de intensiteit van de elektrische veranderingen.
Wanneer
de elektrische veranderingen de formatio reticularis betreffen, is het
gevolg bewustzijnsverlies of bewustzijnsdaling. Men spreekt van ‘vallende
ziekte” als de patiënt aanvallen of toevallen heeft. Wanneer de elektrische
veranderingen tot één hersendeel beperkt blijven, ontstaan verschijnselen
die met de functie van dat hersendeel samenhangen zonder
bewustzijnsverlies:
Focale ( partiële ) epilepsie
Een focaal-epileptische aanval kan
secundair gegeneraliseerd worden doordat de abnormale
elektrische activiteit zich over het gehele cerebrum ( de beide
hersenhemisferen) uitbreidt, waarna alsnog bewustzijnsverlies optreedt.
Kernsymptomen van epilepsie
- aanvalsgewijs optreden van verschijnselen
- bewustzijnsverlies of bewustzijnsdaling
- onwillekeurige
motorische, sensibele, sensorische of psychische verschijnselen
- abnormale elektrische cerebrale activiteit
tijdens de aanval. (EEG).
Primair gegeneraliseerde epilepsie:
Wanneer
de hersenfunctie periodiek gestoord is zonder dat van een anatomische
afwijking sprake is, spreekt men van primaire gegeneraliseerde epilepsie.
Secundair gegeneraliseerde epilepsie:
Van
secundaire gegeneraliseerde epilepsie spreekt men wanneer men op grond van
neurologische, psychische en diffuse EEG veranderingen tussen de aanvallen
in een cerebrale beschadiging kan aannemen.
Focale ( partiële ) epilepsie:
De
partiële of focale epilepsie is een symptoom van een lokale, doorgaans
anatomische afwijking in de hersenen.
Epileptische aanvallen bij kinderen:
Gegeneraliseerde
aanvallen bij zuigelingen verlopen nogal eens met halfzijdige tonische
(spanning van despieren) of clonische
(onwillekeurige samentrekkingen van de spieren ) trekkingen en
bewustzijnsverlies. Ook bewustzijnsverlies en ophouding van de ademhaling
zonder trekkingen kunnen optreden. Een volledig grand mal insult ontstaat
pas na het eerste levensjaar. Als oorzaak moet men vooreerst denken aan een
metabole stoornis.
Een typische aanvalsvorm in het eerste levensjaar zijn de z.g.
salaamkrampen (
syndroom van West: Een dokter in Kent U.K. in de 19e eeuw
die dit voor het eerst beschreef bij zijn eigen zoontje). Hierbij
treedt een buiging van het hoofd en romp voorover ( of bij het liggende
kind het gestrekt optillen van de benen) op, met uitgestrekte armpjes,
gedurende enkele seconden. De aanvalletjes herhalen zich in wisselende
frequentie.
Kinderen met deze vorm van epilepsie zijn doorgaans cerebraal
beschadigd en tonen een psychomotoreretardatie. ( Zowel mentaal als
motorisch achtergebleven). Het EEG vertoont een karakteristiek beeld (o.a.multifocale
pieken en hoge steile golven) dat hypsaritmie wordt genoemd.
In het tweede tot vijfde levensjaar kunnen korte aanvallen van myoclonieën
(onwillekeurige spiersamentrekkingen) en tonusverlies ( wegvallen van de
spierspanning) optreden, waardoor het kind even valt en weer opstaat. (
syndroom van Lennox-Gastaut ). Ook deze vorm gaat meestal samen met cerebrale
laesies ( hersenbeschadiging) c.q. ontwikkelingsachterstand.
Koortsstuipen ( febriele convulsies) zijn gegeneraliseerde epileptische
aanvallen , in het begin van een ziekte met hoge koorts. Het optreden is
vrijwel gebonden aan de leeftijd van 6 maanden tot 4 jaar.
HHE ( hemiconvulsies,hemiparese,epilepsie) – syndroom.
Dit betreft vooral
kinderen tussen 6 maanden en 3 jaar, die tijdens een koortsige ziekte
éénzijdige convulsies krijgen en in coma raken. Als het kind geleidelijk
uit het coma is bijgekomen , blijkt een hemiparese (onvolkomen
verlammingvan één zijde van het lichaam) te bestaan ,die min of meer
blijvend is.
Benigne Rolandische epilepsie.
Dit is een vorm van focale epilepsie bij kinderen
tussen 3 en 12 jaar, met voornamelijk nachtelijke aanvallen. Hierbij treden
tonische of clonische trekkingen op in één lichaamshelft inclusief de
gelaats- en keelspieren, met als gevolg een onvermogen tot spreken en
speekselvloed. Het bewustzijn blijft intact. De aanvallen reageren goed op
anti-epileptica en verdwijnen spontaan in de puberteit.
Status epilepticus
Wanneer epileptische aanvallen zich herhalen zonder dat het bewustzijn
terugkeert, spreekt men van een status epilepticus. Dit is een
levensbedreigende toestand, omdat door de herhaalde anoxaemia cerebri
(
zuurstofgebrek in de hersenen ) hersenoedeem (ophoping van vocht in de
hersenen) optreedt, het gevaar voor een verslikpneumonie (
longontsteking:acute, met hoge koorts gepaard gaande infectieziekte) bij
iedere aanval toeneemt en vooral bij ouderen cardiale ( het hart
betreffende) complicaties dreigen.
 |
Epilepsie: Open Directory Sites |
 |
Hoofdmenu |
|
